یکی از دلایل کمبود معلم این است که سال 1390 سه دانشگاه بزرگ تربیت معلم یعنی دانشگاه تربیت معلم تهران، دانشگاه تربیت معلم سبزوار و همچنین دانشگاه تربیت معلم آذربایجان به وزارت علوم واگذار شد که خطایی راهبردی بود، ضمن آنکه پیش از آن، مراکز تربیت معلم طی دو سال معلم تحویل آموزش و پرورش می‌دادند، اما حالا این دوره به چهار سال افزایش یافته و با آنکه راهکاری کیفی بود اما در عمل ظرفیت تربیت معلم را نصف کرد. همچنین در گذشته همه دانشگاه‌های جامع کشور، دانشجوی تعهد دبیری می‌پذیرفتند، اما در سال‌های اخیر این ظرفیت حذف و موجب شد ظرفیت تربیت معلم به طور چشمگیری کاهش یابد که نتیجه آن، ضعف کمی و کیفی دانشگاه فرهنگیان شده است.