روزنامه قدس | مشکلات عمیق روستای «ژرف»

4 روستا در نزدیکی مشهد راه ارتباطی مناسب ندارند

مشکلات عمیق روستای «ژرف»

هاشم رسائی‌فر

راه‌دسترسی که نباشد همه چیز لنگ می‌زند. ترددی نیست که بشود امکاناتی برد یا امکان رسیدن به آبادی‌های دیگر را فراهم کرد.

این روزها از اجرای طرح‌ها و پروژه‌های متنوع صحبت می‌شود اما همین بیخ گوش ما در فاصله‌ای کمتر از 150 کیلومتری مشهد آن هم در حوزه انتخابیه نمایندگان مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی مردم 5-4 روستا از شهرستان کلات هنوز راه ارتباطی ندارند!
اهالی روستاهای باغکند، برده، آبکمه و ژرف تنها راه ارتباطی که دارند همان کوره راهی است که بیش از 30 سال پیش با خودیاری مردم و کمک جهاد سازندگی برایشان درست شد. راهی خاکی که حتی در برخی از نقاطش بیشتر مالرو به حساب می‌آید تا محور ارتباطی بین آبادی‌ها!
نبود راه، حتی دسترسی به امکانات را برای اهالی این چهار روستا با مشکل مواجه کرده به‌خصوص در 6 ماه دوم سال. برف و باران و سرمای استخوان‌سوز منطقه شرایط راه را بسیار بدتر و حتی غیرقابل استفاده می‌کند. وسیله نقلیه‌ای جز یکی دو دستگاه مینی‌بوس که مردم را به کلات یا مشهد می‌رسانند وجود ندارد، خودرو سواری هم اگر باشد امکان تردد در چنین شرایطی را ندارد و نتیجه‌اش این می‌شود که مردم حتی با مینی‌بوس هم در راه می‌مانند و مشکل پشت مشکل رخ می‌دهد. مانند آنچه مدتی پیش اتفاق افتاد و مینی‌بوس روستا در برف گیر کرد و مسافرانش که زنان و مردانی از روستاهای یاد شده بودند در راه ماندند و شب‌هنگام مجبور شدند برای رسیدن به آبادی در میان برف و کولاک پیاده به جاده بزنند!

آب رفتن بودجه 12میلیاردی!
یکی از اهالی رستای ژرف درخصوص شرایط راه ارتباطی بین این چهار روستا می‌گوید: طول راهی که خاکی و مشکل‌دار است و چهار روستای باغکند، برده، آبکمه و ژرف را به جاده آسفالت وصل می‌کند 37 کیلومتر است که خیلی طولانی و غیرقابل رسیدگی نیست.
احمد رستمی می‌افزاید: فرماندار کلات و آقای پژمان‌فر، نماینده مردم خرداد گذشته در بازدیدی که از منطقه داشتند قول مساعدت در این زمینه دادند و از اختصاص 12میلیارد تومان برای اجرای آسفالت تا 4 کیلومتر خبر دادند اما متأسفانه پس از آن رقم 12میلیارد، 8 میلیارد شد و آسفالت‌ریزی به هزارو200 متر کاهش یافت با وجود این، پس از پیگیری‌هایی که کردیم گفتند همان 8 میلیارد هم وجود ندارد و زیر یک میلیارد تومان احتمال اختصاص بودجه است.
وی ادامه می‌دهد: تنها کاری که تاکنون انجام شده این است که وسایل راه‌سازی چند ماهی می‌شود به منطقه آورده شده بدون اینکه کاری انجام شود. پرسش ما این است هزینه این دستگاه‌ها وقتی هنوز زیرسازی راه انجام نشده است را چه کسی می‌خواهد بدهد؟ چرا همین هزینه‌ها را صرف ساخت راه نمی‌کنند؟
رستمی بیان کرد: از جمله مسائل دیگری که مردم این منطقه با آن مواجه‌اند مشکل آب آشامیدنی، حمام و آموزش دانش‌آموزان است که در هر روستا فقط یک معلم برای تمامی پایه‌های دبستان وجود دارد یکی از همین معلم‌ها نیز در همان مینی‌بوس گیرکرده در برف بود که برای رساندن خودش به روستا چاره‌ای جز استفاده از مینی‌بوس نداشت و در راه ماند! اوضاع راه آن قدر خراب است که با کوچک‌ترین بارندگی و برف هر گونه خودرویی در راه می‌ماند و به مشکل می‌خورد.
دهیار روستای برده نیز با اشاره به اینکه راه ارتباطی این چند روستا یکی از مسائل مشکل‌ساز برای مردم این منطقه شده است، گفت: در این دوره و زمانه که علم و فناوری پیشرفت‌های خیره‌کننده‌ای داشته مسئله‌ حل نشده‌ای مثل مشکل راه ارتباطی چند روستا آن هم در فاصله کم از مرکز استان موضوع غیرقابل باوری است!
مسئولان حتی نمی‌توانند در راه برفی ماندن را تصور کنند
اعظم خسروی ادامه می‌دهد: کدام مسئول در این زمانه حتی می‌تواند تصور این را بکند درراهی مانده که راه ارتباطی مردم چند روستا به حساب می‌آید و باید در میان برف و سرما پس از گیر کردن خودرواش برای نجات جانش پیاده به دل راه بزند؟ اما ما همین چند شب پیش چنین موردی را داشتیم و پیرزن 70ساله مجبور شد از مینی‌بوس پیاده شود و برای اینکه به خانه‌اش برسد در میان برف و سرما پیاده به راهش ادامه دهد و اگر همت اهالی و ماشین نیسانی که به کمک او رفته بود، نبود، معلوم نبود چه سرنوشتی در انتظارش بود! بماند که سالانه چندین و چند مورد فوتی از مردم اینجا را شاهدیم که به دلیل خرابی راه به مراکز درمانی نمی‌رسند و جانشان را از دست می‌دهند.
حتی مشکل آنچنان حاد است که اگر با اورژانس هم تماس گرفته شود آن‌ها اعلام می‌کنند بیمارتان را تا جایی که راه آسفالت هست بیاورید تا ما بیاییم و رسیدگی کنیم. اگر کسی تا راه آسفالت بتواند برسد مشکلی نیست مشکل همان قسمت خاکی و خراب راه است. در این منطقه تا دلتان بخواهد مشکل وجود دارد از مشکلات زیرساختی تا معضلاتی که برای دامداری دارند.

راه ارتباطی، بزرگ‌ترین مشکل منطقه
دهیار روستای ژرف نیز ضمن تأیید مشکلات مورد اشاره درخصوص راه ارتباطی این چهار روستا گفت: راه ارتباطی بزرگ‌ترین مشکل این منطقه است که سال‌هاست مردم با آن مواجه‌اند. راه که نباشد مشکلات دیگر هم به کندی حل می‌شود.
مهدی سپهری بیان کرد: ما در این روستا مشکل آب آشامیدنی داریم. پروژه‌ای که چند سال پیش برای تأمین آب کلید خورد قرار بود سال 98 تمام شود هنوز 80درصد پیشرفت داشته است و به ما اعلام کردند در 6 ماه نخست سال 1401 به بهره‌برداری می‌رسد اما من معتقدم اگر 99درصد هم پیشرفت داشت باز هم داستان همین بود؛ دو سال پیش از این گفتند 6 ماه دیگر افتتاح خواهد شد اما هنوز آن 6 ماه نرسیده است!