او که با مستند «پاییز پنجاه سالگی» در این دوره از جشنواره حضور دارد، به خبرنگار ما می‌گوید: سینمای مستند، سینمایی دغدغه‌مند و دردمند است که دردهای مردم را به تصویر می‌کشد، بنابراین تحریم جشنواره، راهش نیست؛ همان‌طور که مستندسازان همیشه نگاه انتقادی به عملکرد مسئولان و وضعیت موجود داشتند، به‌جای خالی کردن عرصه باید درزمینه تولید آثار دغدغه‌مند همت کنند.
وی اضافه می‌کند: اکنون فضای کار برای مستندسازان نسبت به چند سال گذشته بازتر شده چون سینمای مستند، جایگاه و اهمیت خودش را پیدا کرده، بنابراین این شکل از قهر، هیچ گرهی از مشکلات جامعه باز نمی‌کند.

برای دیگران تصمیم‌سازی نکنیم
 در همین حال، یاسر عرب، نویسنده و مستندساز کشورمان از تحریم جشنواره‌های هنری ابراز نارضایتی می‌کند و می‌گوید: ما فضای تکانه‌ای و هیجانی داریم. اگر کسی اعتراضی دارد باید آن را از راه درستش بیان کند، نباید برای دیگران تصمیم‌سازی کنیم. شاید کسی بخواهد از طریق هنرش اعتراض کند. با تمام نقدهایی که وجود دارد، باز هم حداقل این جشنواره ویترینی برای مستندساز است حتی اگر به اکران حداقلی بینجامد.
کارگردان مستند «نان جنگ» برگزاری جشنواره «سینماحقیقت» را مفید می‌داند و می‌افزاید: هر جشنواره‌ای ویترین تولیدات سالیانه یک کشور است. فیلم‌سازان با عرضه محصولاتشان در جشنواره‌ها امتیاز ویژه‌ای می‌گیرند و آن فیلم مورد توجه واقع می‌شود. در سینما سرمایه‌گذاران کلان هستند و با تبلیغ به فروش و دیده شدن فیلم کمک می‌کنند اما در سینمای مستند این قابلیت وجود ندارد. تنها خانه مستند در کشور ما صداوسیماست و تنها راه تبلیغ سینمای مستند، شرکت در جشنواره‌هاست. فیلمساز هم یا باید اثرش را به جشنواره‌های خارجی بفرستد -که آن هم مشکلات زیادی دارد و اصلاً موافقش نیستم- یا در جشنواره‌های کشورمان شرکت کند. بهترین آن‌ها هم جشنواره سینماحقیقت است که به تلاش و زحمت مستندسازان توجه می‌کند.
شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» با دبیری محمد حمیدی مقدم اواخر آذرماه 1401 به صورت برخط و فیزیکی برگزار می‌شود. 

خبرنگار: کهندل-نوعی