حضرت رسول(ص) در جمعه آخر ماه شعبان به مردم از اهمیت ماه رمضان می‌گفت؛ یک جمله ایشان این بود: «افطاری بدهید». یک نفر پا شد: «ما پول نداریم افطاری بدهیم». حضرت فرمودند:«افطاری بدهید ولو به نصف خرما». البته معنایش این نیست آن‌هایی که دارند خرما بدهند، خرما برای کسی است که ندارد وگرنه کسی که دارد، تکلیفش مشخص است. برای مثال وقتی خداوند حضرت زهرا(س) را به پیامبر داد، می‌گوید من به تو خیر زیاد دادم، پس تشکر کن. چطوری؟ نماز بخوان و شتر بکش. خدا به پیامبرش نمی‌گوید حالا که من خیر کثیر را به تو دادم نصف خرما بده، بلکه کسی که دختری مثل زهرا(س) دارد باید شتر بکشد. پس باید بدانیم آن توصیه به افطاری دادن به نصف خرما را به چه کسی گفت؛ به کسی گفت که توان مالی ندارد. 
یک وقتی کسی به طلبه‌ای گفت پیغمبر برای خدا تبلیغ می‌کرد، شما نیز برای خدا تبلیغ کنید و پول نگیرید. آخوند گفت: اگر قرآن می‌خوانی همه آیات را با هم بخوان، قرآن می‌فرماید امیرالمؤمنین(ع) و حضرت زهرا(س) دو فرزند کوچک یعنی حسنین را داشتند که بیمار شده بودند، پیامبر به عیادت آمد و پیشنهاد شد برای سلامتی بچه‌ها نذر کنند و روزه بگیرند. حضرت امیر و زهرا(س) نیز نذر کردند اگر بچه‌ها خوب شدند، روزه بگیرند. الحمدلله بچه‌ها خوب شدند و این‌ها روزه گرفتند. تا رفتند افطار کنند در خانه را زدند. چه کسی بود؟ یتیم. افطاریشان را به یتیم دادند. دوباره روز دیگر آمدند افطار کنند، در خانه را زدند. چه کسی بود؟ مسکین. روز سوم چه کسی آمد؟ اسیر. این شد که این خانواده سه شب با آب افطار کردند و غذای خودشان را دادند. بعد گفتند: «لا نرید منکم جزاء و لا شکورا».‌ ای یتیم و مسکین و اسیر، ما غذایی که به شما می‌دهیم نه می‌خواهیم تشکر کنید و نه می‌خواهیم پاداش بگیریم. بنابراین آن طلبه گفت اگر تو جزو این سه دسته هستی یعنی اسیر، مسکین یا یتیم هستی بگو تا من نیز از تو پول نگیرم. 
از این حرف‌ها که بگذریم یکی از راه‌های تقویت اراده روزه گرفتن است. انسان باید اراده‌اش را تقویت کند، جوانی می‌گفت: من دختر زیبا می‌بینم نمی‌توانم نگاه نکنم، اما دوست ندارم نگاه کنم، گفتم: نذر کن اگر نگاه کردی خود را جریمه کنی، چون باید پول بدهی، این‌گونه حتماً عمل می‌کنی.