وی سال ۱۳۱۳ در خانواده‌ای متدین در شهر سبزوار متولد شد. دوران تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش و دبیرستان را در مشهد به پایان رساند. وی سپس در سال 1332 در کنکور دانشگاه تهران رتبه پنجم را کسب کرد و به تحصیل علم طب پرداخت و پس از 6 سال با رتبه اول، موفق به اخذ درجه دکترا شد.
دکتر سیادتی که از دانشجویان استاد فقید، دکتر محمد قریب بود، شیفته اخلاق، تقوا و شخصیت دکتر قریب شد و همین مسئله او را به رشته اطفال علاقه‌مند کرد؛ در نتیجه به این رشته روی آورد و از محضر استاد قریب، هم علم و هم اخلاق پزشکی را آموخت و در سال 1341 متخصص اطفال شد.
دکتر سیادتی در سال 1365 به آمریکا رفت و در دانشگاه تگزاس به تحقیقات ویروس‌شناسی در مورد سرخک و آبله‌مرغان و یادگیری تکنیک‌های آزمایشگاهی مختلف پرداخت. او در سال 67 به دریافت درجه استادی دانشگاه تهران نائل شد و به پایه‌گذاری 9رشته فوق‌تخصصی در رشته بیماری‌های کودکان همت گماشت.
وی علاوه بر تدریس، 31 تحقیق در رشته عفونی اطفال انجام داد و به نوشتن و راهنمایی 65 مقاله و رساله پزشکی همت گماشت. این پزشک حاذق 18 کتاب پزشکی را تهیه و یا تألیف کرد.
وی به مدت 14 سال عضو آکادمی اطفال آمریکا و دبیر و عضو هیئت‌مدیره انجمن پزشکان کودکان ایران، عضو کمیته امتحانات پزشکان خارجی، کمیته پنج نفری بررسی علمی دانش‌آموختگان پزشکی خارج از کشور، شورای عالی پزشکی برای اعزام به خارج از کشور، گروه پزشکی شورای عالی برنامه‌ریزی، عضو گروه آموزشی
بازآموزی متخصصان کودکان و بسیاری از کمیته‌های دیگر بود. استاد دکتر سیداحمد سیادتی به دنبال یک سال تحمل رنج بیماری سرطان خون، در ۲۸ دی ۱۳۸۷ در ۷۴ سالگی در بیمارستانی در دالاس آمریکا درگذشت.