کجا مدارا کنیم؟
حجتالاسلام رفیعی
«مدارا» از حیث رفتاری یک شیوه تعامل با مردم و دیگران است... سادهاش این است که من با اطرافیان خودم بسازم. کلمه مدارا به معنی نرمخویی، ساختن و کوتاه آمدن و انعطاف است نه سستی. رسول خدا فرمود آیا به شما بگویم چه کسی جهنم بر او حرام است؟ گفتند: بله. فرمود: «اللَّیِن» ...یعنی آدمی که خیلی نرمخو است، نزدیک است، بحرانساز نیست، مسئله ایجاد کن نیست، طلبکار نیست. دیدید بعضیها از زمین و زمان طلبکار هستند، یعنی هر جوری با آنها برخورد کنید از شما طلب دارند. زیاد بروی خانهاش یک جوری، کم بروی یک جوری. برای دعوت کردنش کارت بدهی میگویند چرا کارت داد؟ زنگ بزنی میگویند ما را کم حساب کرد! این بد است، خیلی بد است... آدمهای متوقع اهل مدارا نیستند، آدمی که میخواهد برای خودش یک حساب ویژه باز کند. همه خادم من مخدوم. این نمیشود. اینها در زندگی خودشان هم اذیت میشوند. تعاملشان با دیگران کم میشود، همیشه خودخوری دارند، کسی با اینها مسافرت نمیرود، کسی با اینها رفت و آمد نمیکند، آدمی که همواره باید ملاحظهاش را کرد و به قول معروف در خدمتش بود. اینها مقداری سخت است.
مدارا شیوههای مختلفی دارد مثل گذشت، تغافل، خوش برخوردی، حسن ظن. انواع و اقسامی هم دارد. مدارا با مخالفین. ما دو جور مخالف داریم... مخالف اعتقادی، مخالف عملی. مخالف اعتقادی یعنی کسی که عقیدهاش با بنده یکسان نیست. من مسلمان هستم، او مسیحی است، یهودی است، مشرک است، لائیک است، اعتقاد غیرالهی دارد... با اینها باید مدارا کرد... نباید درگیری داشت... اما گاهی مخالف عملی است... یعنی فرزند مرا هم میخواهد بکشاند سمت بیخدایی... فتنه میکند... پیامبر(ص) در برخورد با مخالفان عملی که فتنه میکردند، قاتِلُوهُم حتّی لاتَکونَ فِتنه، عمل میکردند ... یکی از موارد مدارا، مدارا با بیماران است. حالا این بیمار ممکن است بیمار فکری باشد، حافظهاش را از دست داده است... میروید قرص بدهید دارو بدهید تندی میکند... مدارا با بیمار فقط صبر و تحمل نیست... اینکه رفتید عیادتش زیاد ننشینید... هی نپرسید بیماریات چیست، پایت چرا قطع شد و... مدارا با گنهکار هم خیلی مهم است... البته منظور مدارا با گنهکار جری نیست، گنهکار تائب است، یعنی آمده است میگوید من فلان خطا را کردم، حالا چه کار کنم... به اینها امید بدهید... ما تنها یک گناه داریم که قابل آمرزش نیست آن هم شرک است... ایجاد یأس در گنهکار کار خطایی است، ایجاد ناامیدی در گنهکار کار اشتباهی است، باید امید داد.
مدارا شیوههای مختلفی دارد مثل گذشت، تغافل، خوش برخوردی، حسن ظن. انواع و اقسامی هم دارد. مدارا با مخالفین. ما دو جور مخالف داریم... مخالف اعتقادی، مخالف عملی. مخالف اعتقادی یعنی کسی که عقیدهاش با بنده یکسان نیست. من مسلمان هستم، او مسیحی است، یهودی است، مشرک است، لائیک است، اعتقاد غیرالهی دارد... با اینها باید مدارا کرد... نباید درگیری داشت... اما گاهی مخالف عملی است... یعنی فرزند مرا هم میخواهد بکشاند سمت بیخدایی... فتنه میکند... پیامبر(ص) در برخورد با مخالفان عملی که فتنه میکردند، قاتِلُوهُم حتّی لاتَکونَ فِتنه، عمل میکردند ... یکی از موارد مدارا، مدارا با بیماران است. حالا این بیمار ممکن است بیمار فکری باشد، حافظهاش را از دست داده است... میروید قرص بدهید دارو بدهید تندی میکند... مدارا با بیمار فقط صبر و تحمل نیست... اینکه رفتید عیادتش زیاد ننشینید... هی نپرسید بیماریات چیست، پایت چرا قطع شد و... مدارا با گنهکار هم خیلی مهم است... البته منظور مدارا با گنهکار جری نیست، گنهکار تائب است، یعنی آمده است میگوید من فلان خطا را کردم، حالا چه کار کنم... به اینها امید بدهید... ما تنها یک گناه داریم که قابل آمرزش نیست آن هم شرک است... ایجاد یأس در گنهکار کار خطایی است، ایجاد ناامیدی در گنهکار کار اشتباهی است، باید امید داد.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
جنایت با چراغ سبز غرب
-
استکبار از اتحاد جهان اسلام واهمه دارد
-
کجا مدارا کنیم؟
-
عروسکها آواز میخوانند
-
سلام فرمانده، کوههای کلیبر و سبک مصطفی اسماعیل
-
سرگذشت بازار «زنجیر»
-
اعلام زمان اختتامیه جشنواره «قصهگویی قرآنی تبیین»
-
هیئت بدون مسجد نمیتواند به تمدن اسلامی برسد
-
نهضت بازگشت به مسجد احیا شود
-
8 رتبه برتر برای موزه آستان قدس رضوی
-
آنقدر که به پول اهمیت میدهی به عملت هم اهمیت بده