اما حالا پس از روزهای کاری سخت پرستاران؛ سه سال طاقت‌فرسا، مبارزه با ویروسی ناشناخته، پرستاری از انبوه بیماران در بیمارستان‌ها، پوشیدن لباس‌های ضدویروس و تجربه تلخ مواجهه با صحنه‌های دلخراش مرگ بیماران و درست زمانی که پرستاران خود را آماده می‌کردند به شرایط عادی بازگردند، خبر از تصمیماتی مانند لغو طرح‌های تعهد خدمت اجباری بدون معرفی شغل به پرستاران کارآزموده کرونا و تعدیل نیروهای قرارداد ۸۹روزه، کام سفیدپوشان عرصه سلامت را تلخ کرده است.
آن هم در شرایطی که گفته می‌شود با کمبود بیش از ۱۰۰هزار پرستار در کشور مواجه‌ایم. پرستارانی که در ایام کرونا جذب شدند، قرار بود در اولویت استخدام در بخش‌های کرونایی قرار گیرند اما در مجموع 5هزار پرستار مانند طرحی، شرکتی و غیره تعدیل شدند.

بدترین نوع قرارداد با پرستاران 
دبیرکل خانه پرستاری ایران در گفت‌وگو با ما با اشاره به این موضوع می‌گوید: در روزهای سخت کرونا وزارت بهداشت به دلیل تحمیل فشارهای مضاعف، تعدادی از نیروهای پرستاری را به‌صورت قراردادهای 89روزه و تمدید طرح جذب کرد. همچنین در این مدت این وزارتخانه طرح پرستارانی را که مهلت دو ساله‌ آن‌ها پایان یافته بود، تمدید کرد و با پرستارانی که قبلاً طرح خود را گذرانده بودند، قراردادهای 
سه ماهه بست.
محمد شریفی‌مقدم ادامه می‌دهد: از همان زمان به‌شدت با قراردادهای موقت مخالف بودیم؛ دلیل این مخالفت هم علمی است، چرا که ما 17نوع قرارداد موقت داریم که بدترین نوع آن قراردادهای 89روزه است. از ابتدای شیوع کرونا به دلیل آنکه آقای روحانی اعلام کردند کرونا سه ماهه تمام می‌شود، با این تصور با جامعه پرستاری قرارداد 89روزه منعقد کردند، با این وعده که پس از کرونا، با آن‌ها قرارداد استخدامی منعقد می‌شود اما در نهایت با بسیاری از آن‌ها قطع همکاری شد درحالی که همه پرستاران به‌ویژه پرستاران 89 روزه و پس از آن‌ها پرستاران طرحی و تمدید طرحی‌ها در خط مقدم مبارزه با کرونا، جانشان را کف دست گرفته بودند و تعدادی از آن‌ها به شهادت رسیدند. با این حال از ابتدای سال تاکنون 5هزار نیروی طرحی و به همین مقدار نیروی شرکتی تعدیل شده‌اند که البته به عقیده وزارت بهداشت این پایان همکاری تعدیل نیرو نیست بلکه مدت قرار داد آن‌ها به پایان رسیده است. 

پاسکاری بین متولیان 
دبیرکل خانه پرستاری ایران اقدام اخیر وزارت بهداشت را غیراخلاقی و نشانه قدرنشناسی از زحمات پرستاران می‌داند و می‌گوید: عجیب است که در این ماجرا تمامی بخش‌ها به جای پاسخ‌گویی، دیگری را مقصر می‌دانند. مجلس چندین ماه است طرح ساماندهی کارکنان دولت را در دستور کار قرار داده و توپ را در زمین سازمان مدیریت و این سازمان هم در زمین وزارت بهداشت و این وزارتخانه هم در زمین سازمان مدیریت می‌اندازد. دبیرکل خانه پرستار اضافه می‌کند: هنوز کرونا تمام نشده و برخوردهای ناشایست با کادر پرستاری و کنار گذاشتن آن‌ها عوارض و پیامدهای مختلفی دارد که مهم‌ترین آن، خسارت به مردم و سلب اعتماد جامعه پرستاری از مسئولان است. البته نارضایتی به دلیل وعده‌های بی‌سرانجام از مدت‌ها پیش در جامعه پرستاری موج می‌زند و هر روز وعده استخدام داده می‌شود.شریفی‌مقدم ادامه می‌دهد: سال1400 در حوزه پرستاری هیچ‌گونه استخدامی نداشتیم، در سال‌های 98 و 99 که وزارت بهداشت با پیگیری‌های سازمان نظام پرستاری، برای استخدام 52هزار پرستار مجوز صادر کرده بود تنها 11هزار پرستار جذب شدند و وضعیت بقیه آن‌ها به دلیل فرایندهای پیچیده استخدامی و اداری نامشخص است. در حالی که از سال97 تاکنون 5هزار تخت بیمارستانی به تخت‌های بیمارستان‌های کشور افزوده شده و حداقل باید10نیروی پرستاری برای آن تخت‌ها افزوده می‌شد. ضمن آنکه با همه این کمبودها و افزایش تخت‌های بیمارستانی، تعدادی از پرستاران نیز هر ساله بازنشسته می‌شوند که دولت باید با استخدام نیروی پرستاری جدید جای آن‌ها را پر کند. 

مشکل اصلی تعارض‌منافع است
وی می‌گوید: دولت در روزهای کرونا بارها وعده استخدام پرستارانی که با قراردادهای 89روزه به خدمت گرفته شده‌اند را داد، اما با فروکش کردن کرونا آن‌ها را تعدیل کرد. در همه کشورهای دنیا مهم‌ترین ابزار برای کیفیت‌بخشی و بهبود وضع بیمار، جذب پرستار است. منابع کلانی به نظام سلامت ما تزریق می‌شود اما این منابع به سمت تجهیزات و موارد عمرانی هدایت می‌شود که اساساً در اولویت نیست و در استخدام نیرو، شخص یا جریانی منتفع نمی‌شود و انتفاع استخدام پرستار به بیمار می‌رسد. مشکل اصلی نظام سلامت چه در بدنه دولت و چه در کمیسیون بهداشت و درمان مجلس تعارض‌منافع است. کسانی در فرایند سیاست‌گذاری، تصمیم‌گیری، قانون‌گذاری و نظارت نقش دارند که از تصمیمات گرفته شده، منفعت ثانویه می‌برند و در چنین ساختاری مسائل پرستاران حل نخواهد شد.

لشکر 100 هزار نفری پرستاران بیکار 
به گفته شریفی‌مقدم در 10 سال گذشته 35هزار تخت به تخت‌های بیمارستانی کشور افزوده شده که به عقیده مسئولان وزارت بهداشت یک دستاورد بزرگ است، اما با توجه به اینکه به طور متوسط باید به ازای هر تخت معمولی بیمارستانی دو نیروی ‌پرستار داشته باشیم و هر تخت ویژه سی‌سی‌یو و آی‌سی‌یو جراحی قلب چهار برابر تخت معمولی نیازمند نیروی پرستاری است، لازم است حداقل 70هزار پرستار برای این تخت‌ها استخدام شود، اما متأسفانه در حال حاضر به ازای هر تخت بیمارستانی یک نیروی پرستاری داریم و در واقع بیمارستان‌های کشور با کمبود 50درصدی نیروی پرستاری مواجه‌اند در حالی که به اندازه نیاز یعنی 100هزار پرستار، دانش‌آموخته پرستاری بیکار داریم که دولت می‌تواند با استخدام آن‌ها این کمبود را برطرف کند که به طور حتم این اقدام منجر به کاهش چشمگیر آمار مرگ و میر بیماران در بیمارستان‌های کشور خواهد شد.

​​​​​​​خبرنگار: اعظم طیرانی