مدح حضرت رضا(ع)

مدح حضرت رضا(ع)

مرحوم آیت‌الله صافی گلپایگانی

خدا را حریمی است اندر خراسان
که هر کار مشکل در آن سازد آسان
حریمی ظهور عنایات الله
حریمی به رفعت فراتر ز کیهان

کمال ابد اندر آن در تجلی
جمال ازل اندر آنجا نمایان
حریمی چو کعبه مطاف خلائق
از آن آفتاب حقیقت فروزان

گدای دَرَش را بُوَد بی‌نیازی
ز حور و قصور و ز غلمان و رضوان
حریمی که از قبّه پر فروغش
بود در تُتق، نور تا عرش رحمان

هوایش چو خُلد برین روح‌افزا
نسیمش نشاط‌آور و عنبرافشان
حریمی همه فیض بی حد باری
حریمی همه رحمت و روح و ریحان

رواقش بود رشک فردوس اعلا
جنابش بود قبله اهل عرفان
ابراهیم و نوح و مسیحا و موسی 
در آنجا نشستند بر خوان احسان

زمین‌بوس او صبح و شب، ماه و خورشید
برِ رتبه‌اش پَست مریخ و کیوان
از آنش بود این همه شأن و عزت
و ز آن یافت این احترام فراوان

که شد مدفن پور موسی بن جعفر
در آن آرمیده است ناموس یزدان
خداوند مُلک کمال و فضائل
امام مبین، کهف دین، اصل ایمان

به اسرار تنزیل و تأویل آگه
به احکام حق، رهنما و نگهبان
زمین و زمان و همه مُلک هستی
به امر خدایش بود زیر فرمان

سپهر معالی و روح معانی
علیّ بن موسی الرضا قطب امکان
به خلق است حجت ز سوی خداوند
به خالق وجودش دلیل است و برهان

ایا عالم آل و قرآن ناطق
امین خدا یاور مستمندان
ایا قرّه العین طه و یاسین 
ایا وارث علم و مجد نیاکان

تویی صاحب معجزات و کرامات
 تویی شافع شیعیان و محبان
اگر رو سیاه و گناهم بزرگ است 
و گر صرف گردیده عمرم به خسران

به «لطفی» ز لطف شما این عجب نیست
شماریدش اندر ردیف غلامان
به هنگام مرگ و در اهوال دیگر
شفاعت نمایید زین غرق عصیان

برچسب ها :
ارسال دیدگاه