اخلاق بد با ما چه می‌کند؟
حجت‌الاسلام والمسلمین عالی
آدمی که بداخلاق است، آدمی که خشونت دارد و دیگران را تحت فشار قرار می‌دهد به خصوص در خانه که یک محل محدود است... خدا نکند در خانه یکی نسبت به دیگران بداخلاق باشد و همیشه بقیه را در فشار و اذیت قرار دهد... به هر حال، این اخلاق بد یکی از چیزهایی است که باعث حبط اعمال گذشته آدم می‌شود.
آقایی می‌گفت من از حرم امام رضا(ع) بیرون می‌آمدم؛ صبح زود بود دیدم پیرمردی عصازنان بیرون می‌آید و این شعر را می‌خواند: زخود هرگز نرنجانم دلی را / که می‌ترسم در آن جای تو باشد... بعضی از دل‌ها هست که خدا در آن هست که اگر تو او را رنجاندی، به یک معنا خدا را ناراحت کردی.
دل ممکن است دل یک بچه باشد، دل کوچک باشد، همان، جای خداست؛ حالا آن وقت تو اگر دلی را شکستی، چه بسا انسان از زندگی ساقط شود. من خودم شنیدم مرحوم آیت‌الله احمدی میانجی – خدارحمتش کند – این بنده خوب خدا، خیلی حرف قشنگی می‌زد، ایشان می‌گفت ما گاهی از مواقع می‌بینیم بداخلاقی را می‌پرسند که حرام است؟
می‌گوییم نه!
چیزهای حرام را چون می‌دانیم حرام است معمولاً سمتش نمی‌رویم، اما چیزهایی که حلال می‌دانیم اما می‌دانیم چیز خوبی نیست را انجام می‌دهیم. مثلاً چه بسا ما بداخلاقی را گناه ندانیم، چه بسا از همین نقطه بیشتر زمین بخوریم.
خود ایشان تعریف می‌کرد که یکی از آشنایانمان را می‌شناختم که آدم ثروتمندی بود، ولی به خاک سیاه نشسته بود... خودش می‌گفت: یک خانم آبروداری از اطرافیان در حیاط خانه من، گفت آقا اگر می‌شود برای بچه‌های من یک مقدار برنج بدهید، می‌گفت ای کاش من به آن خانم می‌گفتم ندارم... با تندی و بداخلاقی او را هل دادم بیرون انداختم... حتی خودم تا عمق جان، تحقیر شدنش را حس کردم. از آن به بعد بود که به خاطر دلی که از او شکستم یکی یکی در معامله‌هایم ، پشت سر هم بدبیاری می‌آوردم تا به خاک سیاه نشستم.
به هر حال آدم باید خیلی مراقب باشد نسبت به اطرافیانش اخلاق خوش داشته باشد... اصلاً یکی از اوصافی که خدا – ولو در مشرکین – دوست دارد، خوش‌اخلاقی است.
آقایی می‌گفت من از حرم امام رضا(ع) بیرون می‌آمدم؛ صبح زود بود دیدم پیرمردی عصازنان بیرون می‌آید و این شعر را می‌خواند: زخود هرگز نرنجانم دلی را / که می‌ترسم در آن جای تو باشد... بعضی از دل‌ها هست که خدا در آن هست که اگر تو او را رنجاندی، به یک معنا خدا را ناراحت کردی.
دل ممکن است دل یک بچه باشد، دل کوچک باشد، همان، جای خداست؛ حالا آن وقت تو اگر دلی را شکستی، چه بسا انسان از زندگی ساقط شود. من خودم شنیدم مرحوم آیت‌الله احمدی میانجی – خدارحمتش کند – این بنده خوب خدا، خیلی حرف قشنگی می‌زد، ایشان می‌گفت ما گاهی از مواقع می‌بینیم بداخلاقی را می‌پرسند که حرام است؟
می‌گوییم نه!
چیزهای حرام را چون می‌دانیم حرام است معمولاً سمتش نمی‌رویم، اما چیزهایی که حلال می‌دانیم اما می‌دانیم چیز خوبی نیست را انجام می‌دهیم. مثلاً چه بسا ما بداخلاقی را گناه ندانیم، چه بسا از همین نقطه بیشتر زمین بخوریم.
خود ایشان تعریف می‌کرد که یکی از آشنایانمان را می‌شناختم که آدم ثروتمندی بود، ولی به خاک سیاه نشسته بود... خودش می‌گفت: یک خانم آبروداری از اطرافیان در حیاط خانه من، گفت آقا اگر می‌شود برای بچه‌های من یک مقدار برنج بدهید، می‌گفت ای کاش من به آن خانم می‌گفتم ندارم... با تندی و بداخلاقی او را هل دادم بیرون انداختم... حتی خودم تا عمق جان، تحقیر شدنش را حس کردم. از آن به بعد بود که به خاطر دلی که از او شکستم یکی یکی در معامله‌هایم ، پشت سر هم بدبیاری می‌آوردم تا به خاک سیاه نشستم.
به هر حال آدم باید خیلی مراقب باشد نسبت به اطرافیانش اخلاق خوش داشته باشد... اصلاً یکی از اوصافی که خدا – ولو در مشرکین – دوست دارد، خوش‌اخلاقی است.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
خادمان و خادمیاران علمی
-
جذابیتهای یک انقلاب مردمی برای جهانیان
-
از مبارزه در رکاب رهبر انقلاب تا دیدار با امام در نجف
-
اخلاق بد با ما چه می‌کند؟
-
بیخیالِ خیالها
-
بزرگترین مسابقات قرآن در جمهوری اسلامی چگونه شکل گرفت؟
-
«بایستههای تبلیغ فرهنگ جهاد و شهادت» منتشر شد
-
ضرورت تطابق شعر آیینی با روایات اهل بیت(ع)
-
تولید ۱۵۶ اثر با موضوع گفتمان انقلاب اسلامی
-
زیارت جامعه کبیره به منزله تفسیر امامت است
