«نگهبان شب» در انحصار بازیگران تازه‌نفس

درباره تازه‌ترین ساخته سینمایی رضا میرکریمی

«نگهبان شب» در انحصار بازیگران تازه‌نفس

صبا کریمی

چند روز پیش از آغاز جشنواره فجر وقتی رضا میرکریمی پلانی از «نگهبان شب» را به عنوان تیزر منتشر کرد مشخص بود جوانی که کنار محسن کیایی نشسته و نقش یک کارگر ساده را ایفا می‌کند، قرار است با بازی گیرا و درخشانش حسابی سر و صدا کند و حالا با نمایش فیلم به نظر می‌رسد این حدس و گمان دور از واقعیت نبوده و سینمای ایران امروز یک بازیگر تازه‌نفس را در جمع خود دیده است.رضا میرکریمی از معدود فیلمسازانی است که قصه‌گویی در سینما را بلد است، او به خوبی می‌داند چطور داستانش را تعریف کند و یک رمان تصویری جذاب را پیش روی مخاطب بگذارد.

 اتفاقی که آن را به درستی در فیلم‌هایش همچون «خیلی دور، خیلی نزدیک»، «زیر نور ماه»، «دختر» و «قصر شیرین» و گل سرسبد آن‌ها «یه حبه قند» رقم زد. او حالا با «نگهبان شب» بازگشته است؛ فیلمی که بار سنگین آن روی دوش تورج الوند، علی‌اکبر اصانلو و لاله مرزبان است و در هماهنگی با بازی خوب محسن کیایی یک تیم سرپا و درجه یک را شکل می‌دهند. 
تبحری مثال‌زدنی در هدایت بازیگر
این در حالی است که شاید از وجهه دیگر میرکریمی در مقام کارگردان و بازی گرفتن از بازیگرانش هم نباید به سادگی عبور کرد. او در عین حال که بازیگر ششدانگ و تازه‌نفسی را به سینما معرفی کرده، بارها ثابت کرده هنرش فقط همکاری با چهره‌های معروف و شناخته شده نیست و بلد است چطور شخصیت داستان را از بازیگری که چندان تجربه جدی جلو دوربین ندارد، بیرون بیاورد.  
فیلم‌نامه از دیگر نقاط قوت «نگهبان شب» است، داستانی سرراست و ساده که بی‌ادعا و فارغ از هیاهو روایت می‌شود. نگهبان شب قصه رسول جوان شهرستانی است که ناامید از یافتن کار، آماده بازگشت به روستایش است که به طور اتفاقی به مهندس (با بازی محسن کیایی) برمی‌خورد و او را برای نگهبانی شب از ساختمانی نیمه‌کاره استخدام می‌کند.

حرف‌هایی در لفافه اما صریح
این زندگی تازه رسول در کانکسی کوچک در یک ساختمان بزرگ نیمه‌کاره است، دایی که نقش آن را علی‌اکبر اصانلو ایفا می‌کند باغش را در ازای یک واحد آپارتمان به مهندس داده؛ از همان اول توجه دایی به رسول جلب می‌شود و این آغاز ماجراهای «نگهبان شب» است. شاید بتوان این فیلم را نسبت به دیگر آثار میرکریمی چیزی فراتر از قصه‌ای دانست که در حال روایت شدن است. فیلمی که ارجاعات سیاسی و اجتماعی بسیاری دارد و با اینکه ترجیح فیلمساز این است که حرفش را در لفافه بزند و بگذارد مخاطب برداشت خودش را از آن داشته باشد اما «نگهبان شب» آن قدر صریح هست که به سادگی بتوان متوجه آن‌ها شد اما روحیات میرکریمی اقتضا می‌کند که دُز محدودی از این گزاره‌ها را به مخاطب بدهد و قضاوت و برداشت از لایه‌های فیلم را به او واگذار ‌کند.  
«نگهبان شب» فیلم قابل اعتنایی است که نباید به سادگی از کنار آن عبور کرد. فیلمی که حاصل تلاش جمعی است و یک اتفاق جدی در ادامه فیلم‌سازی میرکریمی به حساب می‌آید.

برچسب ها :
ارسال دیدگاه