شاکر باشیم
حجتالاسلام هاشمینژاد
این همه به شما نعمت دادم، سرت را روی مهر بگذار و بگو: «سبحان ربی الاعلی و بحمده».
شاکر نعمتم باش! اگر شاکر باشی: «لئن شکرتم لازیدنکم» قطعاً نعمتم را افزون میکنم.
در خیلی موضوعات، ذات اقدس احدیت کلماتی مانند «من تشاء» را میآورد؛ اگر خواستم دعایت را مستجاب میکنم، اگر خواستم میبخشم، اگر خواستم عطا میکنم، یک جا هست که به هیچ عنوان این عبارت استفاده نشده و آن در بحث «شکر» است... خدا هیچ شرطی برایش نمیگذارد... اگر شاکر بودی، نعمتم را به تو میافزایم.
شاکر باش... چقدر به خدا بدهکاری؟ چقدر نماز صبح قضا داری؟ اینها را باید بخونی. چقدر روزه بدهکاری؟ مطالبات الهی، همهاش برای خودت است. شکر کنی نعمتم را فزون کنم.
زکات بده! درختها را در اسفند هرس میکنند، در فروردین رشد میکند. میگوید انفاق کن، به خاطر خودت است. یک دانه گندم که میکاری 700 گندم میدهد، یک تومانت را 700 تومان به شما میدهم. برای خودت میگویم شکر کن. «ومن یشکر فانما یشکر لنفسه» اگر شکر کردی به نفع خودت شکر کردی. اگر کفران کنی خدا ستوده و بینیاز است.
ببین چقدر خدا به شما نعمت داده است! انصاف داشته باش!
آیا دو چشم زیبا را به شما ندادیم؟ چشمانت را ببند، دنیا جلو چشمت تاریک میشود آن کسی که نابیناست میداند نعمت چشم چیست.
شگفتا از این انسان! به وسیله یک تکه گوشت تکلم میکند! تمام طعمها را با آن میچشی! اگر نعمتها سلب شود میدانید یعنی چه؟ پیغمبر بزرگوار(ص) میفرماید نعمت وقتی از دست رفت قدرش شناخته میشود.
حضرت موسی(ع) گفت: خدایا! چه کار کنم مردم به تو محبت پیدا کنند و بنده تو باشند. خطاب آمد نعمتهای من را برای اینها شمارش کن. به وسیله یک استخوان چکشی تهگوش میشنوی، با یک تکه پیه میبینی (سفیدی چشم)... وقتی امام صادق(ع) با آن طبیب هندی مناظره کردند، حضرت فرمودند چرا اشک شور است گفت نمیدانم. فرمودند: چشمت بافتش چربی است، چربی بخواهد نگندد چه کارش میکنید؟ گفت نمکش میزنیم فرمود ذات اقدس احدیت چشمت را در محلول نمک قرار داده است.
شاکر نعمتم باش! اگر شاکر باشی: «لئن شکرتم لازیدنکم» قطعاً نعمتم را افزون میکنم.
در خیلی موضوعات، ذات اقدس احدیت کلماتی مانند «من تشاء» را میآورد؛ اگر خواستم دعایت را مستجاب میکنم، اگر خواستم میبخشم، اگر خواستم عطا میکنم، یک جا هست که به هیچ عنوان این عبارت استفاده نشده و آن در بحث «شکر» است... خدا هیچ شرطی برایش نمیگذارد... اگر شاکر بودی، نعمتم را به تو میافزایم.
شاکر باش... چقدر به خدا بدهکاری؟ چقدر نماز صبح قضا داری؟ اینها را باید بخونی. چقدر روزه بدهکاری؟ مطالبات الهی، همهاش برای خودت است. شکر کنی نعمتم را فزون کنم.
زکات بده! درختها را در اسفند هرس میکنند، در فروردین رشد میکند. میگوید انفاق کن، به خاطر خودت است. یک دانه گندم که میکاری 700 گندم میدهد، یک تومانت را 700 تومان به شما میدهم. برای خودت میگویم شکر کن. «ومن یشکر فانما یشکر لنفسه» اگر شکر کردی به نفع خودت شکر کردی. اگر کفران کنی خدا ستوده و بینیاز است.
ببین چقدر خدا به شما نعمت داده است! انصاف داشته باش!
آیا دو چشم زیبا را به شما ندادیم؟ چشمانت را ببند، دنیا جلو چشمت تاریک میشود آن کسی که نابیناست میداند نعمت چشم چیست.
شگفتا از این انسان! به وسیله یک تکه گوشت تکلم میکند! تمام طعمها را با آن میچشی! اگر نعمتها سلب شود میدانید یعنی چه؟ پیغمبر بزرگوار(ص) میفرماید نعمت وقتی از دست رفت قدرش شناخته میشود.
حضرت موسی(ع) گفت: خدایا! چه کار کنم مردم به تو محبت پیدا کنند و بنده تو باشند. خطاب آمد نعمتهای من را برای اینها شمارش کن. به وسیله یک استخوان چکشی تهگوش میشنوی، با یک تکه پیه میبینی (سفیدی چشم)... وقتی امام صادق(ع) با آن طبیب هندی مناظره کردند، حضرت فرمودند چرا اشک شور است گفت نمیدانم. فرمودند: چشمت بافتش چربی است، چربی بخواهد نگندد چه کارش میکنید؟ گفت نمکش میزنیم فرمود ذات اقدس احدیت چشمت را در محلول نمک قرار داده است.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه