مادر همه خوبی‌ها
آیت‌الله مظاهری
صبر از نظر علمای اخلاق، ام‌الفضائل است؛ یعنی همه خوبی‌ها از این فضیلت سرچشمه می‌گیرد. اگر کسی ملکه صبر و استقامت در زندگی داشته باشد، در زندگی عاقبت به خیر می‌شود و سقوط نمی‌کند.
انسان با صبر می‌تواند فضائل زیادی بدست بیاورد... به قول قرآن می‌تواند خیر دنیا و آخرت را بدست بیاورد. اما اگر کسی این فضیلت را نداشته باشد و در زندگی آدم بی‌صبری باشد، سقوط می‌کند... سقوطش هم عجیب است. یعنی خیر دنیا و آخرت را نمی‌تواند برای خودش تأمین کند. زندگی‌ای پیدا می‌کند که پر از غم و غصه و گرفتاری در دنیاست و در آخرت هم زندگی‌اش جهنم می‌شود.
صبر به سه قسم تقسیم شده است؛ صبر فردی، صبر خانوادگی، صبر اجتماعی. صبر فردی هم خودش به سه قسم تقسیم می‌شود: صبر بر عبادت و رسیدن به مقام عبودیت، صبر در پرهیز از گناه و صبر در مصائب و مشکلات که در هر صورت در زندگی پیش می‌آید.
وقتی انواع ابتلائات برای انسان پیش می‌آید، کسی که این صبر و استقامت را داشته باشد، رفوزه نمی‌شود. وقتی به تاریخ مراجعه می‌کنیم می‌بینیم صبر و استقامت، برای فرد و اجتماع سعادت می‌آورد.
این اسلام عزیز با چه خون جگرها به ما رسیده است، وقتی پیامبر(ص) به مدینه آمد و تشکیل حکومت داد مصیبت‌های کمرشکن مکه، از گرده پیغمبر اکرم(ص) برداشته شد.
سوره «الم‌نشرح» همین جا نازل شده است، یا رسول‌الله! اَلَم نَشرَح لَکَ صدرک؟ آیا دلت را مثل دریا نکردیم؟ صبر و استقامت به تو ندادیم؟ آیا مصیبت‌های کمرشکن مکه را از گرده‌ات برنداشتیم؟
یعنی اگر شرح صدری که به تو دادیم، نبود، اصلاً اسلام در مکه نابود شده بود، صبر و استقامت پیغمبر اکرم(ص) و اطرافیانش توانست اسلام را از مکه به مدینه بکشاند. 10سال در مدینه حکومت کردند، دشمن متوجه شد اگر این اسلام را براندازی نکند بت‌اندازی می‌شود، بنابراین همه تلاش کردند پیغمبر اکرم(ص) را شهید کنند. در این 10سال برای پیغمبر اکرم(ص) چه جنگ‌هایی را که پیش آوردند، پیغمبر اکرم(ص) امکانات نداشت... جوری که نظامی‌های درون جبهه غالباً تشنه و گرسنه بودند و دشمن هم به تمام معنا مجهز بود... مسلمانان هر سال 5 یا 6 جنگ داشتند، اما پیغمبر اکرم(ص) توانستند در سال آخر بت‌ها را براندازی کنند.
انسان با صبر می‌تواند فضائل زیادی بدست بیاورد... به قول قرآن می‌تواند خیر دنیا و آخرت را بدست بیاورد. اما اگر کسی این فضیلت را نداشته باشد و در زندگی آدم بی‌صبری باشد، سقوط می‌کند... سقوطش هم عجیب است. یعنی خیر دنیا و آخرت را نمی‌تواند برای خودش تأمین کند. زندگی‌ای پیدا می‌کند که پر از غم و غصه و گرفتاری در دنیاست و در آخرت هم زندگی‌اش جهنم می‌شود.
صبر به سه قسم تقسیم شده است؛ صبر فردی، صبر خانوادگی، صبر اجتماعی. صبر فردی هم خودش به سه قسم تقسیم می‌شود: صبر بر عبادت و رسیدن به مقام عبودیت، صبر در پرهیز از گناه و صبر در مصائب و مشکلات که در هر صورت در زندگی پیش می‌آید.
وقتی انواع ابتلائات برای انسان پیش می‌آید، کسی که این صبر و استقامت را داشته باشد، رفوزه نمی‌شود. وقتی به تاریخ مراجعه می‌کنیم می‌بینیم صبر و استقامت، برای فرد و اجتماع سعادت می‌آورد.
این اسلام عزیز با چه خون جگرها به ما رسیده است، وقتی پیامبر(ص) به مدینه آمد و تشکیل حکومت داد مصیبت‌های کمرشکن مکه، از گرده پیغمبر اکرم(ص) برداشته شد.
سوره «الم‌نشرح» همین جا نازل شده است، یا رسول‌الله! اَلَم نَشرَح لَکَ صدرک؟ آیا دلت را مثل دریا نکردیم؟ صبر و استقامت به تو ندادیم؟ آیا مصیبت‌های کمرشکن مکه را از گرده‌ات برنداشتیم؟
یعنی اگر شرح صدری که به تو دادیم، نبود، اصلاً اسلام در مکه نابود شده بود، صبر و استقامت پیغمبر اکرم(ص) و اطرافیانش توانست اسلام را از مکه به مدینه بکشاند. 10سال در مدینه حکومت کردند، دشمن متوجه شد اگر این اسلام را براندازی نکند بت‌اندازی می‌شود، بنابراین همه تلاش کردند پیغمبر اکرم(ص) را شهید کنند. در این 10سال برای پیغمبر اکرم(ص) چه جنگ‌هایی را که پیش آوردند، پیغمبر اکرم(ص) امکانات نداشت... جوری که نظامی‌های درون جبهه غالباً تشنه و گرسنه بودند و دشمن هم به تمام معنا مجهز بود... مسلمانان هر سال 5 یا 6 جنگ داشتند، اما پیغمبر اکرم(ص) توانستند در سال آخر بت‌ها را براندازی کنند.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
