​​​​​​​شب‌های ماه رجب، شب باران استجابت دعا برای تمام دستان رو به آسمان گرفته‌ بندگان است، شب تابیدن انوار رحمت بر ذره‌ذره خطای آن‌ها که امید بسته‌اند به آغوش عفو پروردگارشان. در این شب‌های ارزشمند بال‌های ملائک در آسمان‌ گسترده شده تا دسته‌دسته بذرهای دعا را دربرگیرند و در دل بندگان آرزومند نهال شادی بکارند.
این شب‌ها، همه آرزومندان زیر سایه گنبد طلایی هشتمین باب رحمت گرد آمده‌اند تا نگاه پرمهر حضرت بر تارک وجودشان بتابد و بر تمام تاریکی قلب‌هایشان روشنایی ببخشاید.
مقیمان کوی حرم امن سلطان، گره حوائج خود را بند کرده‌اند به پنجره فولاد حریم پر مهر هشتمین نور خدا که دروازه اجابت دعاست و هر شبکه‌اش به آسمان رحمت خالق متصل است. همه گره کار خود را در ید رحمانیت حضرت حق می‌دانند و هر که مطلع کار را به او واگذارد این‌گونه پاسخ می‌شنود: «وَ إِذا حُيِّیتُمْ بِتَحِيَّهًٍْ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها».