​​​​​​​نظام آموزش و پرورش ما با مشکلات متعددی روبه‌رو است که یکی از مهم‌ترین آن‌ها نبود قدرت تصمیم‌گیری برای خود از درونش است. در حالی که یک روز حکمرانی کل کشور از این وزارتخانه بیرون می‌آمد اما اکنون حتی قادر نیست از درونش یک مدیر توانمند معرفی کند. بنابراین تشکیل سازمانی که بتواند سروسامانی به این حوزه بدهد و در خودباوری و رفع مسائل یا کمبودهایش کمک کند و همچنین در تراز انقلاب اسلامی باشد، ضرورت دارد. در واقع باید شرط تشکیل سازمان نظام معلمی تحقق چنین اهدافی باشد در غیر این صورت مثل بسیاری از سازمان‌های صنفی دیگر کارایی چندانی نخواهد داشت، در نتیجه ضرورتی هم برای شکل‌گیری آن نخواهد بود.