همه چیز دین بر اساس حکمت است. حساب دقیق؛ مثالش در این تسبیحاتی است که باید بعد از نماز بگوییم. 34 بار الله‌اکبر. اول هم الله‌اکبر بگویید. 33 بار الحمدلله بگویید. دوم باید الحمدالله بگویید. 33 بار سبحان‌الله؛ سوم سبحان‌الله بگویید. خب همه‌اش ذکر خداست. همه‌اش خوب است. من دلم می‌خواهد الحمدلله را اول بگویم. نه؛ آن را حکیم فرموده. مثالی که بزرگان زده‌اند این‌جوری فرموده‌اند. فرموده‌اند در نقشه‌های گنج، حالا مثلاً به شما می‌گویند فلان جا یک درختی است با این شرایط. شما کنار آن درخت روبه قبله می‌ایستی. بعد 34 قدم به طور مستقیم به روبه‌رو می‌روی. بعد 33 قدم دست چپ می‌روی. مثلاً باز 33 قدم دیگر به روبه‌رو می‌روی. یا مثلاً فلان جور می‌روی. آنجا گنج است. شما اگر یک قدم را کم بگذاری، آنجایی که می‌کنی به گنج نمی رسی. مثال خوبی زده‌اند. همه چیزش روی حساب و کتاب است. بعضی جاها دلیلش را گفته‌اند، بعضی جاها هم دلیلش را نگفته‌اند. گفته‌اند آقا هر نگاه بدی که می‌کنی، این یک تیر است، تیر هم مسموم است، از طرف شیطان. می‌آید به سینه شما می‌خورد. ببینید با یک تیر مسموم ما مسموم می‌شویم. با یک دانه. اگر 100 تا باشد چه؟ اگر هزار بار باشد، هزار بار تیر به این سینه خورده. مسمومیتش تا کی می‌ماند؟ گفتند یک دروغ که می‌گویی، یک دروغ که از دهان تو در می‌آید، یک بویی از این دهان شما خارج می‌شود که تا هفت آسمان می‌رود. هر فرشته‌ای که این بو را از دهان شما می‌شنود، تو را لعنت می‌کند. این بو را فرشته می‌فهمد، من نمی‌فهمم مگر اینکه از جنس فرشته شوم. من از این لعنت نجات پیدا می‌کنم. اگر نماز را درست بخوانی، اگر اول وقت بخوانی، اگر نمازت را صحیح بخوانی، اگر سعی کنی در نماز حواست جمع باشد، این به آسمان می‌رود. نورش آسمان را روشن می‌کند. اگر نه، نمازت بد بخوانی، نه اینکه نخوانی ها، اگر نماز بد بخوانی، غلط بخوانی، تند تند بخوانی، بی‌توجه بخوانی، این نماز بالا می‌رود و برمی گردد. نمازت را می‌زنند تو سر خودت. آن نماز تو را نفرین می‌کند. آن نفرین مستجاب است. همان‌طور که اگر نماز خوب بخوانی، نماز خوب تو را دعا می‌کند.