حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان، خطیب کشوری با بیان اینکه قرائت دلنشین، قرائت محزون است، با انتقاد از رواج قرائت ترتیل گفت: چرا باید قرآن را تندتند بخوانیم در صورتی که نهی واضح و صریحی در روایات داریم که قرآن را تند نخوانید.
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان، خطیب مشهور کشور در اختتامیه همایش «جوامع فرهنگی قرآنی عصر» که در مجتمع یاوران مهدی(عج) جمکران برگزار شد، گفت: چرا باید قرآن را با تندی بخوانیم، چرا در ماه رمضان قرائت ترتیل را رواج می‌دهیم، این بی‌احترامی به قرآن است. حتی ترتیل تندتر(تحدیر) هم در حال رواج است در صورتی که نهی واضح و صریحی در روایات داریم که قرآن را تند نخوانید به بهانه اینکه سوره و یا جزء را زود تمام کنید.
وی با بیان اینکه نمی‌دانم فرهنگ کنونی قرائت قرآن در کشور ما از کجا آمده ولی باید این فرهنگ عوض شود، اضافه کرد: قرآن باید با گریه توأم شود. پیامبر(ص) چند جوان انصار را دیدند و فرمودند: من آیات پایانی سوره زمر را می‌خوانم هر کدام گریه کردید بهشت را بر شما تضمین می‌کنم. پیامبر(ص) قرائت فرمودند و یکی از آن‌ها گفت من گریه‌ام نمی‌گیرد، به وی فرمودند خودت را به گریه بزن و بهشت را برای او هم تضمین فرمودند.
امام صادق(ع) فرمودند: ان القرآن نزل بالحزن فاقرءوه بالحزن؛ قرآن با حزن نازل شد شما هم با حزن بخوانید. قاری قرآن باید کارش اشک درآوردن از مردم با تلاوت قرآن باشد. گاهی این گریه به خاطر عظمت خداوند است، گاهی به خاطر لذت از بهشت و گاهی خوف از جهنم و عذاب و دوری از خدا و گاهی به خاطر دعاهای قرآن.
استاد حوزه و دانشگاه افزود: در روایات بیان شده اگر کسی قرآن بخواند و خضوع نکند و رقت قلب پیدا نکند و خوفی در او ایجاد نشود به شأن خداوند اهانت کرده و گرفتار خسران مبین است؛ الان چقدر در مجالس به شأن قرآن و خدا اهانت می‌شود؟
پناهیان ادامه داد: امام علی(ع) به فردی فرمودند: قرآن بخوان. او به حوامیم رسید؛ امام فرمودند: به عرائیس(عروس‌های) قرآن رسیدی و حضرت آن‌قدر گریست که لباسش از اشک خیس شد و از حال رفت. فردی سوره نساء را برای پیامبر(ص) قرائت کرد و ایشان آن‌قدر گریست که نتوانست در آن مجلس بنشیند.
وی با بیان اینکه براساس روایت امام صادق(ع)، حضرت موسی(ع) هم در هنگام تلاوت تورات می‌گریستند، افزود: البته سفارش شده قرآن را زیبا بخوانید ولی بر محزون بودن آن هم تأکید است. از جلسات امام حسین(ع) شروع کنیم. مثلاً یک قاری وسط مجلس عزاداری با اشاره به قرائت قرآن سر امام حسین(ع) بالای نیزه، قرآن تلاوت کند یا به بهانه آخرین وداع‌ ام کلثوم با امام علی(ع) و آخرین قرائت قرآن آن حضرت، آیات قرآن تلاوت شود.
وی با بیان اینکه قرآن و عترت از هم جدا نیستند، افزود: چه اشکالی دارد بین روضه‌خوانی، قرائت قرآن داشته باشیم یا اول روضه خوانده شود و بعد قرآن بخوانیم؟ راه دیگر رواج قرائت قرآن، مناجات است. بنابراین برای لذت بردن از جلسات قرآن و برای فراوان شدن جلسات باید گریه با آن توأم باشد. البته منظور این نیست که قرائت سبک مصری و... حرام است ولی این سبک‌ها را برای مجالس خصوصی بگذاریم و برای مجالس عمومی، قرائت محزون را رواج دهیم.پناهیان با بیان اینکه من نمی‌توانم و نمی‌خواهم جلسات ترتیل را تعطیل کنم، گفت: چرا باید مردم را به قرائت تند عادت دهیم و چه اصراری است قرآن را تندتند بخوانیم و برویم.