موضوع سخن در تبیین آیات مهدوی قرآن به آیه148 سوره بقره رسید که حسب روایات حضرت معصومان(ع)،  ششمین آیه مرتبط با وجود اقدس امام زمان(عج) است.
در این آیه آمده است: «و لکل وجهه هو مولیها فاستبقوا الخیرات اینما تکونوا یأت بکم الله جمیعا ان الله علی کل شئ قدیر؛ هر طایفه‌ای قبله‌ای دارد که خداوند آن را تعیین کرده است؛ (بنابراین زیاد درباره قبله گفت‌گو نکنید! و به جای آن) در نیکی‌ها و اعمال خیر بر یکدیگر سبقت جویید! هر جا باشید، خداوند همه شما را (برای پاداش و کیفر در برابر اعمال نیک و بد در روز رستاخیز) حاضر می‌کند؛ زیرا او بر هر کاری تواناست».
 از آنجا که در نوبت‌های قبل به برخی از مهم‌ترین این روایات اشاره شد، در این قسمت بنا داریم ارتباط ظاهر آیه با معنای باطنی مورد اشاره در احادیث پیش‌گفته را تبیین کنیم.
مفسران معتقدند برای کلمه «کُل» در عبارت صدر آیه یعنی «وَ لِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيها» مضافٌ الیه محذوفی وجود دارد که عبارت از کلماتی نظیر قوم و طایفه است. از این رو بنا بر روایات مورد اشاره که ادامه آیه را ناظر به اصحاب امام زمان(عج) می‌دانست، چه بسا بتوانیم مضافٌ‌الیه کلمه «کُل» را نیز ناظر به گروه یاوران حضرت حجت تحلیل کنیم. نتیجه این تحلیل آن است همه اصحاب امام زمان که خدا در هنگام ظهور، ایشان را گرد هم جمع می‌کند یک جهت و نقطه هدفی دارند كه خداوند آن را تعيين كرده است. به بیان دیگر، خصوصیت مشترک یاران امام عصر آن است که باوجود پراکندگی در اطراف زمین و عدم شناخت یکدیگر تا پیش از وقت ظهور، اما نقطه هدف همه آن‌ها نقطه‌ای است که خداوند دستور داده به آن توجه شود. به بیان روشن‌تر محور در تمام زندگی ایشان دستورات ذات اقدس الله است. در این میان، اینکه در بین خصوصیات مختلفی که برای یاران امام زمان(عج) وجود دارد و در روایات مختلف مورد توجه قرار گرفته خصوصیت خدامحوری در این آیه ذکر شده نشان می‌دهد در بین تمام ویژگی‌هایی که می‌تواند انسان مؤمن را جزو اصحاب حضرت قرار دهد، خدامحوری و قرار داشتن در جریانی که محور آن خداوند است از همه اهمیت بیشتری دارد.