​​​​​​​به مناسبت روز بزرگداشت دختران عزیز کشورمان مرور برخی موارد خالی از لطف نیست که به مقوله هویت در فرایند زیست دختران ایرانی امروز بپردازیم. با توجه به نقش پررنگ رسانه و فضای مجازی در بیشتر اتفاقات جامعه، دختران ما بیشتر از بقیه گروه‌ها در معرض آثار هویتی و روندهای اثرگذار قرار می‌گیرند. ضرورت آسیب‌شناسی زیست دختر ایرانی در چنین موقعیتی خودش را به ما نشان می‌دهد و  باید این سؤال را پرسید که در این شرایط تعریف دختران سرزمین ما از آینده و فرایند زندگی چیست؟ و آیا می‌توانند در مواجهه با جامعه برای خودشان یک نقش مؤثر تعریف کنند؟ با توجه به این پرسش‎ها شاید درست این باشد که از مسئله پنداشتن دختران حذر کنیم؛ زیرا کلیدی ترین پروژه‌های قرن ما به روشن شدن ابعاد هویت دختران ما برمی‌گردد. دختران ما مسئله نیستند بلکه با ایجاد فرایندهای منطقی و صحیح بر اساس نگاه امامین انقلاب، می‌توانند تبدیل به کانون  حل‌وفصل مسائل اجتماعی شوند. خانواده اساس جامعه است و دختران رهبران و مدیران آینده خانواده‌ ایران هستند؛ چراکه نقش بزرگ مادر شدن برای آن‌ها تعریف شده است. این مسئله در قدم اول مستلزم فهم جمعی است. اگر این جدی گرفته شود شاهد باز شدن راه پیشرفت در جامعه خواهیم بود. به عنوان یک کنشگر حوزه زنان معتقدم هویت دختر ایرانی، کلیدی ترین مسئله قرن است و اگر توان سرمایه گذاری داشتم، قطعاً همه سرمایه‌ام را صرف دختران نوجوان می‌کردم؛ زیرا آن‌ها ذخایر تمدن‌ساز ایران هستند. دختر ایرانی باید نقش‌آفرینی هوشمندانه داشته باشد و نباید جوزده یا مدزده باشد، بلکه باید بر اساس عقلانیت و تأمل زنانه در مسیر اثرگذاری قدم بردارد.  تبدیل شدن دختر به یک عامل مؤثر اتفاقی است که باید از بدو تولد دختران برای آن‌ها بیفتد. باید این فرمول در روش و نوع تربیت استفاده شود تا در ادوار کودکی، نوجوانی، جوانی و بعدها بزرگسالی شاهد ظهور آن باشیم. تربیت هدفمند پیشرانه آینده کشورما و جهان است و دخترانگی پراهمیت‌ترین مقوله این مقطع از تاریخ زنان سرزمین ماست که باید به درستی فهم شود و نسبت به آن کار آموزشی فرهنگی و بنیادین انجام بدهیم. با این اوصاف نباید از مسئله مدیریت منابع انسانی غفلت کنیم. زنان اساس جمعیت کشور هستند. عدم مدیریت منابع انسانی موجب سوء‌استفاده جریان های انحرافی و سیاسی از زنان جامعه می‌شود. ما درون حکمرانی خود باید ظرفیت‌های مشارکت اجتماعی را برای دختران بالا ببریم. اگر این را فهم نکنیم و مثل الان بقیه راه را بدون هدف برویم، قطعاً آسیب‌پذیر خواهیم بود.