موضوع نوشتار حاضر، تبیین و تفسیر آیات قرآنی مرتبط با وجود اقدس امام زمان(عج) است. در ادامه دو مطلب گذشته که به شرح و تفسیر نخستین آیه از آیات مهدوی قرآن اختصاص داشت، در این قسمت به روایتی از پیامبر اکرم(ص) می‌پردازیم که بر اساس آن غیب در آیه «الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیب»، بر امام زمان(عج) و باورمندان به غیب بر منتظران و دوستان آن حضرت تفسیر شده است. رسول خدا(ص) در این حدیث می‌فرمایند: خوشا به حال کسانی که در غیبت او صبر می‌کنند؛ خوشا به حال کسانی که بر محبت و دوستی او و دیگر امامان ثابت قدم‌اند؛ ایشان همان افرادی‌اند که خداوند در قرآن در وصفشان فرموده است آنان کسانی‌اند که به غیب ایمان دارند: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ: طُوبَى لِلصَّابِرِینَ فِی غَیبَتِهِ طُوبَى لِلْمُقِیمِینَ عَلَى مَحَبَّتِهِمْ أُولَئِكَ مَنْ وَصَفَهُمُ اللهُ فِی كِتَابِهِ فَقَالَ: اَلَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ (البرهان فی تفسیر القرآن، ج1، ص124).
مطابق این حدیث شریف از مهم‌ترین ویژگی‌های کسانی که در دوران غیبت زندگی می‌کنند آن است که اهل صبر و مقاومت‌اند. منتظران واقعی امام زمان(عج) در اعتقادشان به آن حضرت ثابت‌قدم و استوارند و طولانی شدن زمان غیبت در اعتقاد ایشان به امام زمان هیچ گونه شک و تردیدی وارد نمی‌کند. همین خصوصیت سبب شده است که حضرات معصومان از افرادی که در دوران غیبت امام زمان(عج) زندگی می‌کنند تجلیل خاصی به عمل آورند. تا جایی که پیامبر اکرم(ص) از ایشان به عنوان برادران خود یاد کرده‌اند. روزی رسول خدا(ص) در حالی که در بین جمعی از اصحاب خود بودند دو بار فرمودند: خدایا دیدار برادرانم را نصیبم کن: اَلّلهُمَّ لَقِّنى اِخوَانی. اصحابی که گِرد حضرت بودند، گفتند: ای رسول خدا! آیا ما برادران شما نیستیم؟! حضرت فرمودند: خیر، شما یاران من هستید؛ برادران من قومی هستند که در آخرالزمان در حالی که مرا ندیده‌اند به من ایمان می‌آورند. خدا اسامی آن‌ها و پدران آن‌ها را پیش از آنکه ایشان را از صلب پدرانشان و رحم مادرانشان خارج نماید، به من آموخته است. آن‌ها کسانی هستند که پایداریشان بر دین خدا، از راه رونده بر خار مغیلان در شب ظلمانی و از نگه دارنده آتش سوزان در دست بیشتر است. آن‌ها در ظلمات، چراغ‌های هدایت‌اند و خداوند آن‌ها را از هر فتنه‌ای در زمین پر از ظلمت، نجات می‌دهد. (بصائر الدرجات، ج1، ص104)