یک کارشناس مهندسی حفاظت خاک گفت: هم‌اکنون ۳۰ کانون فرسایش بادی با سطحی معادل ۲میلیون و ۴۰۰ هزار هکتار در خراسان رضوی وجود دارد که شهرستان‌های کاشمر، خلیل‌آباد و بردسکن در غرب و جنوب غرب خراسان رضوی بیشتر متأثر از کانون‌های داخلی هستند.
هادی معماریان در گفت‌وگو با ایسنا افزود: استمرار خشکسالی و به دنبال آن وقوع طوفان‌های گردوخاک علاوه بر تخریب و از‌بین‌رفتن زمین‌ها و محصولات کشاورزی موجب انتقال ماسه‌های بادی، فرسایش خاک، پرکردن انهار و کانال‌های آبرسانی، انسداد مسیر، کاهش دید به‌ویژه در مسیر جاده‌ها و اخلال در امر تردد و کاهش ظرفیت جاده‌ای، برخورد وسایل نقلیه، تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها، آلودگی زیست‌محیطی، مشکلات بهداشتی از قبیل افزایش حساسیت‌ها و بیماری‌های تنفسی، تخریب پوشش گیاهی موجود، ناپایداری در سیستم توزیع برق و تأثیر آن روی شبکه توزیع آب و در نهایت پیشروی و گسترش بیابان در نواحی خشک می‌شود. وی تصریح کرد: باید در نظر داشت منطقه ترشیز شامل دشت‌های کاشمر، خلیل‌آباد و بردسکن در خراسان رضوی به دلیل بهره‌برداری بیش از حد از منابع آب زیرزمینی با پدیده فرونشست زمین نیز دست و پنجه نرم می‌کند که مجموعه این عوامل، خشکسالی، طوفان، گردوغبار و نشست زمین سبب بحرانی شدن دشت شده به طوری که این دشت سال‌هاست جزو دشت‌های ممنوعه بحرانی اعلام شده است. متأسفانه در منطقه ترشیز بیش از ۲هزارو۳۰۰استخر ذخیره آب کشاورزی وجود دارد که بخش زیادی از آن‌ها آب خود را از رواناب‌های رودخانه‌های فصلی منطقه مثل کال شصت‌دره و کال ششطراز، دریافت می‌کنند، رواناب‌هایی که باید به عنوان حقابه محیط زیستی به جلگه‌های رسی و پلایاهای پایین‌دست برسند و با مرطوب نگه داشتن خاک ریزدانه این مناطق، مانع از برداشتشان توسط نیروی باد شوند. معماریان تصریح کرد: در دشت کاشمر بیش از ۶۰۰ حلقه چاه عمیق کشاورزی و شرب وجود دارد که برداشت آب زیرزمینی توسط آن‌ها سبب افت سالیانه بیش از 5/1 متر در سطح آب زیرزمینی آبخوان شده است. این کارشناس حفاظت خاک گفت: براساس نقشه‌های استخراج شده، دشت کاشمر از سا‌ل‌های‌ ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۷ به‌ طور تدریجی در شرایط خطرناک قرار گرفته و در کمتر از دو دهه اخیر، متوسط شوری آب دوبرابر شده است.