وقتی می‌گوییم کار، منظور چهار نوع فعالیت فرهنگی، تولیدی، توزیعی و خدماتی است.
در اسلام ثوابی بالاتر از کار، تلاش، کوشش و استقامت نداریم. در جنگ جهانی دوم ژاپن تبدیل به تپه‌ای از خاک شد. در آلمان همین اتفاق افتاد. همه دانشگاه‌ها از بین رفت. بسیاری از اساتید زیر خاک رفتند اما 50 سال بیشتر طول نکشید که همین‌ها نمره اول در دنیای غرب شدند.
اسلام می‌فرماید کار، کوشش و تلاش مهم است، اما باید زیرمجموعه ایمان و تقوا را هم داشته باشید. جوان‌های عزیز! قرآن 600 بار به کار، تلاش و کوشش امر کرده است.
البته اگر زیربنا ایمان نباشد فساد اخلاقی ایجاد می‌کند. جوان‌ها را نابود می‌کند اگر زیربنا ایمان نباشد همان بمب‌های آمریکا می‌شود و روی ژاپن می‌افتد. اولین نتیجه، شکستن اتم و کشته شدن بیش از 100 هزار نفر در ژاپن بود... آیا تقصیر بمب اتم بود؟ نه! تقصیر اختراعی بود که زیربنایش ایمان نبود. قرآن 600 جا گفته الذین آمنوا و عملوا الصالحات... احتیاج به دشمن بد است. ما اول باید در زمینه احتیاجات خودمان و برای خودمان تولید کنیم. ثواب هم دارد... زراعت به اندازه‌ای ثواب دارد که رسم ائمه(ع) این بوده است که یکی از کارهایشان زراعت بوده است. ما باید از نظر گندم، جو و علوفه احتیاجی به دیگران نداشته باشیم بلکه صادر هم بکنیم. استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی این طوری جامه عمل می‌پوشد... خیلی ساده استقلال یعنی ما احتیاجی به دیگران نداشته باشیم. استقلال در زراعت و استقلال در کارخانه داشته باشیم.
از نظر روایت و قرآن، کار و کوشش مهم است. کار فرهنگی در رتبه نخست و کار اقتصادی در رتبه دوم است. کار اقتصادی باید تولیدی باشد... خدا بیامرزد مدرس را... داد می‌زد که ما هر چه خودمان داریم را باید مصرف کنیم. از دیگران گرفتن ضرر به استقلال می‌زند. خود مرحوم مدرس همیشه کرباس می‌پوشید... می‌گفت هر چه داریم از خودمان باید باشد... اگر به صورت جدی در مجلس روی این حرف مدرس حساب می‌شد، اوضاع مملکت این نبود. امام خمینی(ره) هم بر مسئله استقلال خیلی تأکید داشتند... .