شهرک‌های تخصصی پوشاک به کجا رسید؟

قدس آنلاین بررسی می‌کند

شهرک‌های تخصصی پوشاک به کجا رسید؟

دی ماه سال ۹۴ بود که رئیس دولت تدبیر و امید اقدام به کلنگ‌زنی شهرک تولید پوشاک در تهران کرد و براساس آمار اعلام شده پیش‌بینی شده بود که ۳۰۰ واحد تولیدی با ظرفیت اشتغال ۱۰ هزار نفر در این شهرک مستقر شوند و برآورد هزینه آن در حوزه زیرساخت ۱۰۰ میلیارد تومان بود.

اما با گذشت حدود هفت سال از آن دوره این طرح همچنان بر زمین مانده است. علیرضا حائری، عضو هیئت مدیره جامعه متخصصان نساجی در خصوص بحث ایجاد شهرک‌های تخصصی پوشاک و کمکی که این شهرک‌ها به صنعت پوشاک می‌کنند، به قدس آنلاین می‌گوید: ایجاد شهرک‌های تخصصی پوشاک؛ سیاستی بود که قرار بود دولت قبل آن را دنبال کند که چنانچه این اتفاق رخ می‌داد و یا اینکه امروز دنبال شود به تأمین زنجیره پوشاک و کاهش قیمت تمام شده آن کمک می‌کند. وی با بیان اینکه خدمات مناسب، مواد اولیه مناسب و در دسترس، انبارهای صادراتی و وارداتی و تعمیرات از جمله امکاناتی است که ایجاد این شهرک‌ها برای تولیدکنندگان مهیا می‌کنند، افزود: زمانی که این شهرک‌ها ایجاد شوند صنایع با استقرار در آن‌ها هم قیمت تمام شده‌شان کاهش می‌یابد و هم شاهد ارتقای کیفیتشان هستیم. عضو هیئت مدیره جامعه متخصصان نساجی تصریح کرد: به نظر می‌رسد، چنانچه مکان‌های مناسب شناسایی و تعدادی شهرک تخصصی پوشاک در سطح کشور تأسیس شود، در کنار بالا رفتن ظرفیت تولید می‌توانیم وارد مرحله صادرات هم بشویم. حائری آذربایجان‌ شرقی، تهران، یزد، اصفهان و خراسان رضوی را استان‌های دارای ظرفیت برای تبدیل شدن به قطب تولید پوشاک برشمرد و گفت: برای ایجاد این شهرک‌ها باید تمام زیرساخت‌ها اعم از جاده، انبار، سیستم حمل و نقل و گمرک آماده شود تا صنعت پوشاک به جایگاه قابل قبولی برسد.

شهرک تخصصی پوشاک 
هزینه تولید را کاهش می‌دهد

همچنین سعید جلالی قدیری، دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران در خصوص مزایای ایجاد شهرک‌های تولید پوشاک به خبرنگار قدس آنلاین، گفت: طبیعتاً ایجاد خوشه‌های تخصصی صنفی به صنعت پوشاک کمک می‌کند و کاهش قیمت تمام شده، تخصصی شدن، افزایش تولید و تنوع را به دنبال دارد.وی ادامه داد: در حوزه پوشاک دو راهبرد داریم؛ توسعه شهرک‌ها و صنعتی شدن پوشاک در قالب تجمیع واحدهایی که در قالب شهرک‌های تخصصی می‌توانند کار را دنبال کنند که هزینه تولید را کاهش می‌دهد و لجستیک را تسهیل می‌کند و توسعه خوشه‌های صنفی که در خوشه‌ها یکسری واحدهای صنفی فعالیت و کمک می‌کنند تا همان رویه که در شهرک‌ها به وجود می‌آید در خوشه‌های صنفی هم دنبال شود. دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران در بخش دیگری از سخنان خود به مشکلات حوزه تولید پوشاک اشاره و قاچاق را نخستین مشکل فعلی حوزه پوشاک خواند و تصریح کرد: از پیش از سال ۹۵ به دنبال ریشه‌کن کردن بحث قاچاق بودیم و با وجود برخوردهای مقطعی در سال‌های ۹۶ و ۹۷ که از سوی ستاد انجام شد، چون این برخوردها استمرار نیافت، متوقف شد و سال قبل از حدود دی ماه، شاید به اندازه حدود یک تا دو سال طی سه ماه، پوشاک قاچاق وارد بازار شد که نه تنها اوضاع بازار شب عید ما را خراب کرد که بازار پس از آن را هم تحت تأثیر قرار داد.

قاچاق پوشاک مهم‌ترین معضل این حوزه
وی با بیان اینکه قاچاق در حال حاضر نخستین مشکل ما در حوزه پوشاک است، ابراز کرد: قاچاق پوشاک به کل زنجیره تعمیم پیدا می‌کند و وقتی بخشی از بازار توسط قاچاق تأمین می‌شود، نخ و پارچه و ملحقات هم تولید نمی‌شوند. جلالی با اشاره به تخمین حجم 2میلیارد دلاری پوشاک قاچاق طی سال گذشته، ادامه داد: البته آمارها در این خصوص متفاوت و از ۵۰۰ میلیون تومان تا 2میلیارد تومان متغیر است، هر چند که برخی عنوان می‌کنند موضوع قاچاق پوشاک حل شده است! دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران به کمبود مواد اولیه و گرانی آن در بازار اشاره کرد و گفت: همچنین سازوکارهای وزارت صمت ناقص است به طوری که عنوان می‌کنند تأمین مواد اولیه وظیفه این وزارتخانه نیست؛ اما پرسش اینجاست که تأمین وظیفه وزارت صمت نیست، اما آیا مسئولان در خصوص برنامه‌ریزی هم وظیفه‌ای ندارند؟!

افزایش ۱۰۰درصدی قیمت نخ از سال گذشته

جلالی قدیری با بیان اینکه در حال حاضر در تأمین نخ، پنبه، اکرولیک و پلی‌استر با مشکل مواجه هستیم، خاطرنشان کرد: قیمت نخ پنبه در سال ۹۷، ۳۰ هزار تومان در هر کیلو، دو ماه بعد تبدیل به ۶۰ هزار تومان، ۶ ماه پس از آن ۹۰ هزار تومان و یک سال بعد ۱۲۰ هزار تومان شد. سال گذشته این نرخ به ۱۸۰ هزار تومان و طی یک ماه اخیر به ۲۰۵ هزار تومان رسید. دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران تأکید کرد: نرخ نخ از ابتدای سال گذشته تاکنون حدود ۱۰۰درصد افزایش قیمت یافته است. این را چه کسی باید پاسخ بگوید؟ جایگاه نهادهای متولی کجاست؟ وی در ادامه سخنان خود به مصوبه اخیر دولت در خصوص حذف تعرفه واردات ماشین‌آلات نساجی اشاره و ابراز کرد: چنانچه دولت کسری بودجه دارد چرا از ورود کالاهای لوکس خودداری نمی‌کند و در مقابل هزینه تولید را برای تولیدکننده افزایش می‌دهد؟ جلالی قدیری با بیان اینکه از دولت گذشته تدبیر و امید ندیدیم و از دولت فعلی هم تاکنون حرکتی مشاهده نشده است، گفت: تولیدکنندگان ما از سال ۹۷ می‌دوند تا ورشکست نشوند؛ چراکه از آن سال تاکنون قیمت مواد اولیه چندین برابر و دست‌کم پنج برابر شده است. دبیر اتحادیه تولید و صادرات پوشاک و نساجی ایران به نبود نقدینگی در واحدهای تولید اشاره کرد و ادامه داد: امروز تولیدکنندگان مواد اولیه را به صورت نقد خریداری می‌کنند و حقوق کارگران را هم نقداً پرداخت می‌کنند؛ اما حدود ۶ ماه طول می‌کشد تا اجناس خود را تولید و به فروش برسانند. وی به طرح تأمین مالی زنجیره تولید مجلس اشاره و اضافه کرد: چند ماه پیش این طرح ابلاغ شده اما تاکنون اتفاقی رخ نداده و بانک‌های عامل دست به کار نشده‌اند؛ به گفته دولت طی دو سال گذشته تمام نهاده‌های تولید بیش از ۵۰ درصد شامل تورم شده است؛ این پول چگونه باید تأمین شود؟!

​​​​​​​خبرنگار: فرزانه زراعتی 

برچسب ها :
ارسال دیدگاه