اگر به بیراهه برویم، علی(ع) برای ما غصه می‌خورد

موعظه

اگر به بیراهه برویم، علی(ع) برای ما غصه می‌خورد

آیت‌الله جوادی آملی

حضرت علی(ع) در یكی از سخنرانی‌ها ـ مثل همه مطالب دیگرـ سخنان و مطالبی نورانی فرمودند. یكی از مستمعین كه پای سخنان حضرت نشسته بود گفت: عجب درّ و جواهری ما امروز از شما استفاده كردیم. فرمود: حیف نیامد كه این سخنان را به طلا تشبیه كردی؟! «هَلِ الْجَوْهَرُ إِلَّا حَجَر» حیف نیامد كه گفتی این كلمات مثل طلاست؟! طلا یک سنگ زردی است، چون كمیاب است معیار تبادل قرار گرفته است، وگرنه ارزش ندارد! با سنگ‌های دیگر فرقی ندارد! بعضی از سنگ‌های معدنی ممكن است از آن سخت‌تر هم باشند! در كتاب لغت از طلا به عنوان احجار كریمه یاد می‌كنند، وقتی شما می‌خواهی به لغت «ذهب» مراجعه كنی می‌گویند «حجرٌ كبیر»، یك سنگ گرانبهاست. فرمود: «هَلِ الْجَوْهَرُ إِلَّا حَجَر»؟ این حرف‌ها را به طلا تشبیه كردی! بعد هم فرمود: «بَلِیه النَّاسِ عَلَینَا عَظِیمَه إِنْ دَعَوْنَاهُمْ لَمْ یجِیبُونَا وَ إِنْ تَرَكْنَاهُمْ لَمْ یهْتَدُوا بِغَیرِنَا» آزمون ما با این مردم بسیار دشوار است، برای اینكه ما این‌ها را دعوت كنیم نمی‌آیند، رها كه كنیم راه غیر از این نیست! ما نمی‌توانیم بگوییم «بگذار تا بیفتد و ببیند جزای خویش»، این حرف ما نیست! چرا كیفر تلخ كار خودش را ببیند؟ «بَلِیه النَّاسِ عَلَینَا عَظِیمَه إِنْ دَعَوْنَاهُمْ لَمْ یجِیبُونَا وَ إِنْ تَرَكْنَاهُمْ لَمْ یهْتَدُوا بِغَیرِنَا»، راه غیر از این نیست! این است كه ما خیلی برایمان سخت و دشوار است، ما نمی‌توانیم بگوییم به وظیفه‌مان عمل كردیم و تمام شد و رفت، ما غُصه می‌خوریم! در بسیاری از حالات، خود وجود مبارک پیغمبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) به حال ما غصه می‌خوردند! الان هم وجود مبارک حضرت به حال ما غصه می‌خورد! آدم یک فرزندی داشته باشد و بیراهه برود كه نمی‌تواند بگوید «بگذار تا بیفتد و بیند جزای خویش». فرمود شما فرزندان مایید: «أَنَا وَ عَلی أَبَوَا هَذَهِ الاُمَّه». ما كه وقتی تشیع را قبول كردیم، این‌ها را به امامت قبول كردیم، این‌ها را به عصمت قبول كردیم و این‌ها را به حجت قبول كردیم، شدیم فرزند این‌ها! اگر فرمود: «أَنَا وَ عَلی أَبَوَا هَذَهِ الاُمَّه» و ما هم این‌ها را به عنوان امامت قبول كردیم، فرزندان آن‌هاییم! آن‌گاه اگر بیراهه برویم، حضرت فرمود: برای ما خیلی غصه است، «بَلِیه النَّاسِ عَلَینَا عَظِیمَه إِنْ دَعَوْنَاهُمْ لَمْ یجِیبُونَا وَ إِنْ تَرَكْنَاهُمْ لَمْ یهْتَدُوا بِغَیرِنَا». هیچ پدری حاضر نیست بگوید «بگذار تا بیفتد و بیند جزای خویش»، اینچنین نیست! هیچ پدری و هیچ مادری حاضر نیست. الان وجود مبارک حضرت هم همین‌طور است! اگر خدای ناكرده بیراهه برویم برای ما غصه می‌خورند، رنج می‌برند كه چرا ما به این صورتیم.

برچسب ها :

ارسال دیدگاه