از تغییر نظام آموزشی و تشکیل مدرسه‌های غیرانتفاعی تا تغییر الگوی قدیمی آموزشی از نظام قدیم به نظام جدید و حالا تدوین سند تحول و رتبه‌بندی معلمان بخشی از راه پیموده شده آن‌هاست.
با این‌همه نباید از چالش‌هایی همچون حاشیه‌های صندوق ذخیره فرهنگیان، اجرای سند 2030، ناامنی کلاس‌های درس مانند آنچه در آتش‌سوزی مدرسه‌ای در روستای شین‌آباد رخ داد و پای برخی از آن‌ها را به مجلس برای استیضاح باز کرد نیز گذشت.
به همین دلیل به نظر می‌رسد برای سر و سامان دادن به مشکلات پیش روی این وزارتخانه باید به توانی بیش از قامت یک وزیر تکیه کرد.
بیش از یک سال از رأی اعتماد مجلس به وزیر آموزش و پرورش و حضور وی در وزارت آموزش و پرورش می‌گذرد. چندی پیش در گفت‌وگو با کارشناسان مختلف به بررسی کارنامه یوسف نوری، شانزدهمین وزیر این وزارتخانه پرداختیم. 
حالا در گفت‌وگویی از او خواسته‌ایم از عملکرد خود در این مدت و برنامه‌های آینده‌اش در این وزارتخانه برایمان بگوید.

بیش از یک سال از رأی اعتماد مجلس به شما و حضورتان در وزارت آموزش و پرورش می‌گذرد. در این یک سال تصدی کرسی وزارتخانه به خودتان چه نمره‌ای می‌دهید و معتقدید چقدر در اجرای برنامه‌های اعلامی موفق بوده‌اید؟
وزارت آموزش‌وپرورش دستگاه عریض و طویل و بزرگی است. به نظرم ارزیابی دوستان ما در خانه ملت و همکارانمان این بوده آنچه در این مدت به‌عنوان اهداف و برنامه‌ها ترسیم کرده بودم به‌ویژه برنامه کوتاه‌مدت و یک‌ساله‌ای که به مجلس ارائه دادم،  انجام‌شده است.
با این‌حال اجرایی شدن چنین برنامه‌ای از نظر کمیت و کارایی با موضوع کیفیت در اجرا تفاوت می‌کند. به نظر من در این یک سال باید گام‌های بلندتری برمی‌داشتیم. البته بخشی از این موضوع طبیعی است و می‌پذیرم ضعف‌هایی که وجود دارد به خود فرد و منِ وزیر برمی‌گردد؛ اما بخش قابل توجه آن به محیط و عوامل بیرونی تأثیرگذار بر کارها برمی‌گردد.
من معتقدم متأسفانه آموزش‌وپرورش آن‌طور که باید دغدغه کلی جامعه نیست. یعنی وقتی رصد می‌کنید معمولاً می‌بینید مباحث اقتصادی و موضوعات نظارتی را در اولویت قرار می‌دهیم. بنابراین بر این باورم تا زمانی که نظام رسمی تعلیم و تربیت به معنای آموزش و پرورش برای همه جامعه دغدغه نشود ما به موفقیت نخواهیم رسید. به همین دلیل است که تأکید می‌کنم براساس برنامه‌ای که ارائه داده و حداقل‌ها را در آن دیده بودیم، کار انجام‌شده اگرچه قطعاً هدف‌گذاری ما باید حداکثری باشد.

شما در چند نوبت از عملکرد شورای عالی آموزش‌وپرورش انتقاد کرده‌اید و گفته‌اید فرایندهای این شورا به نحوی تنظیم‌نشده که آن را نسبت به مسائل مهم و اساسی آموزش وادار به کنشگری فعال کند و در جلسه رأی اعتماد هم بر ضرورت تحول در این شورا تأکید کردید، با توجه به استقلال این شورا انتقادهای شما به چه موضوعاتی برمی‌گردد؟
ما اگر انتقاداتمان را در خصوص مجموعه، نهاد و یا سازمانی مطرح می‌کنیم بر اساس مأموریت آن نهاد است. مهم‌ترین مأموریت شورای عالی آموزش‌وپرورش قانون‌گذاری برای آموزش‌وپرورش است. اکنون بیشتر لازم است تنقیح قوانین را داشته باشند و قوانین جدید برای سند تحول بنیادین تهیه کنند، در حالی که هنوز این گفتمان در بین خود شورا هم رایج نیست.
همان‌طور که می‌دانید اعضای این شورا بیشتر حقوقی هستند و رویکرد سازمانی دارند و من هنوز ندیده‌ام این دوستان تنقیح قانونی داشته باشند؛ البته دستور داده شد این ضعف و کاستی را جبران کنند. 
نخستین رکنی که سند تحول بنیادین را رصد می‌کند، شورای عالی آموزش‌وپرورش است که برای انجام این وظیفه مهم لازم است خودش را با استفاده از ابزارهای به‌روز و روش‌های علمی و نوین مسلح و در این زمینه ایفای مسئولیت کند که برای این منظور قرار است با برنامه‌های آینده وارد این 
مسیر شوند.

البته از سوی دیگر، برخی اعضای شورای عالی آموزش‌وپرورش نیز این نقد را به شما داشته‌اند که در این‌یک سال برنامه‌ای راهبردی برای اداره وزارتخانه نداشته‌اید.
برنامه راهبردی ما همان برنامه‌ای است که به مجلس ارائه دادم و نمایندگان مجلس هم آن را پذیرفتند و بر مبنای آن به بنده رأی اعتماد دادند. حالا اگر برخی دوستان ما در شورای عالی آموزش‌وپرورش به این برنامه نقدی دارند شفاف و مشخص بگویند نقدشان به کجای این برنامه است.

در این یک سال چه چالش‌ها و موانعی در مسیر اجرای این برنامه مقابل شما بوده است؟
چالش‌ها و موانع آموزش‌وپرورش مشخص هستند. نخستین مورد آن، همان فرهنگی است که بر اساس آن باید آموزش‌وپرورش به‌عنوان یک دغدغه و مسئله ملی و فراگیر شناخته شود و دیگر اینکه محدودیت‌های زیرساختی همچنان پابرجا هستند و جلو توسعه کمی و کیفی آموزش و پرورش را می‌گیرند یا آن را کُند می‌کنند.

برنامه شما برای سال دوم حضور در این وزارتخانه چیست؟
اولویت من برای سال دوم مسئولیت، اجرایی‌سازی و پیاده کردن سند تحول بنیادین است که بخشی از آن انجام‌شده و باید وارد اجرای تکالیف زیر نظام‌های تعیین‌شده شویم. همچنین بحث تحول در منابع و متون و محتوای آموزشی کتاب‌ها و به‌طور جامع، برنامه درسی و در نهایت هم احیای امور تربیتی در سال دوم جزو اولویت‌های ما خواهد بود.

خبرنگار: آرش خلیل‌خانه