​​​​​​​در روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است که زید بن سلیط زدی گوید: در بین راهی که به عمره می‌رفتیم موسی بن جعفر(ع) را دیدم و عرض کردم: من و پدرم شما را در اینجا ملاقات کردیم و پدرتان امام صادق(ع) و برادران شما هم بودند. پدرم به امام صادق(ع) عرض کرد: همه امامان پاک هستند ولی کسی از مرگ برکنار نمی‌ماند، به من مطلبی بفرمایید که به جانشین خود بازگویم تا گمراه نشود. ایشان در پاسخ گفت: «آری ای اباعبدالله اینان پسران من‌اند و این سرور آن‌هاست. اوست که حکم و فهم و سخاوت و شناسایی احتیاجات و اختلافات مردم را در امر دین و دنیایشان می‌داند و اخلاق و پاسخ دادنش نیکوست و او دری از درهای خدای عزوجل است و امتیاز دیگری دارد که از همه بهتر است. خدای عزوجل فریادرس و پناه و علم و نور و فضیلت و حکمت این امت را از صلب او بیرون می‌آورد. این فرزند (یعنی امام هشتم) بهترین مولود است. پروردگار به وسیله او از خون‌ریزی جلوگیری می‌کند، مردم را آشتی دهد، پراکنده را گرد آورد، رخنه را اصلاح کند، برهنه را بپوشاند، گرسنه را سیر کند و هراسان را ایمن سازد. خدا به برکت او باران بفرستد و بر بندگان ترحم کند. او بهترین پیران و بهترین جوانان است. گفتارش حکمت و خاموشی‌اش علم است». (اصول کافی جلد 2 ص91 تا 92)