چون فعاليت کوره ها فصلی است ، از همان ابتدای ماجرا فکر کردیم چه کنیم تا فعالیت‌های ما به دو فصل بهار و تابستان خلاصه نشود و برنامه‌های در نظر گرفته برای کودکان و نوجوانان ناتمام نماند. 
با پرس‌وجویی که از بچه‌ها در کوره‌پزخانه کرده بودیم متوجه شدیم تعدادی از آن‌ها در روستای شُتُرک زندگی می‌کنند.
با خودمان فکر کردیم بهتر است در روستای شُتُرک  که محروم از کتابخانه است کتابخانه راه‌اندازی کنیم و این کتابخانه پایگاهی برای فعالیت‌های فرهنگی ما باشد. 
ناگفته نماند راه‌اندازی چهار کتابخانه در مدارس حاشیه شهر هم از دیگر فعالیت‌های ما بود، اما ماجرای کتابخانه شترک متفاوت از این کارها بود. 
برای پرس‌وجو که به روستا آمدیم مسجدی را به ما معرفی کردند. دو سبد کتاب داشتیم که آن‌ها را با خودمان می‌بردیم به مسجد و می‌آوردیم. 
بعد از مسجد به حسینیه صاحب‌الزمان(عج) رفتيم که هم بسیج در آن فعالیت داشت، هم به نوعی مهدکودک محسوب می‌شد و هم فعالیت‌های دیگر اجتماعی در آنجا در جریان بود.
ما از سال ۹۶ تا ۱۴۰۰ فعالیت‌هایمان را در حسینیه دنبال کردیم.استقبال بچه‌ها از کار بسیار خوب بود و خلاصه از وضعیت راضی بودیم. تعداد بچه‌هایی که از فعالیت‌ها استفاده می‌کردند به ۱۰۰ نفر رسیده بود و مکان انتخاب شده جوابگوی برنامه‌های مختلف ما نبود.
فعالیت‌های ما به جای خوبی رسیده بود و از طرفی شورای روستا هم از آن خوشحال بودند و حمایت می‌کردند؛ برای همین با آن‌ها مشورت کردیم تا مکان مناسب‌تری پیدا کنیم. 
خانه‌ای که برای کتابخانه انتخاب شد یکی از قدیمی‌ترین خانه‌های روستاست. 
وقتی برای صحبت‌های اولیه با صاحب خانه رفتیم، آقای‌امانی صاحبخانه گفت پدرم همیشه در این خانه روضه برگزار می‌کرد و آرزویش این بود پس از رفتن او هم در این خانه باز باشد که با راه‌اندازی کتابخانه این اتفاق خوب افتاد. 
هزینه اجاره ماهانه این خانه یک میلیون تومان است که مبلغ بسیار ناچیزی است چون صاحبخانه می‌خواست به توصیه پدر مرحومش عمل کند وگرنه ما باید مبلغ بسیار زیادی برای اجاره هزینه می‌کردیم. کتابخانه شترک 6 اسفند 1396 افتتاح شد.