خدارحم گزمه، رئیس شورای اجتماعی محله باهنر می‌گوید: در مورد قلعه خیابان قدمتی حدود ۴۰۰ تا ۷۰۰ سال عنوان می‌شود شغل اولیه مردم کشاورزی بوده و از شهرهای دیگر به‌تدریج مهاجرت کردند و اکنون جمعیتی حدود ۴۵ هزار نفر دارد.
بخش زیادی از جمعیت این محله را مهاجران افغانستانی، بلوچستانی‌ها و گروهی بدون هویت موسوم به چلوها تشکیل می‌دهند. اهالی محل که دل پری از حضور این افراد دارند، می‌گویند: شغل فاقدین هویت یا فروشندگی لباس و قابلمه است و یا کارهای خلافی مثل خرید و فروش مواد مخدر و اسلحه و تکدی‌گری!
رئیس شورای اجتماعی محله باهنر می‌گوید: تمام سهم این شهرک، خلاف و خلافکار نیست، از دادستان‌های کشوری تا نخبه‌های ورزشی و تولیدکنندگان پوشاک در این محله پرورش پیدا کردند. شهرک شهید باهنر، ۱۴ مدرسه، ۱۴ مسجد برای شیعیان و چهار مسجد برای اهل تسنن دارد.
او در خصوص مشکلات شهرک باهنر به انبارهای غیرمجاز ضایعات، مشکل سرانه‌های خدماتی، مالکیت و مسائل فرهنگی اشاره می‌کند.
مشکلات ترافیکی و شلوغی نکته دیگری است که گزمه با اشاره به آن، عنوان می‌کند: مشکل سالن ورزشی داریم، قرار بود یک دوربرگردان از رینگ ۲۴متری ایجاد شود که هنوز به نتیجه نرسیده است. 

اینجا کار هست، نیروی کار نیست
شاید باورش سخت باشد اما در محله پرجمعیت و کم‌برخورداری مثل قلعه خیابان مشکل کمبود نیروی کار وجود دارد. 
به دعوت اهالی به یکی از کارگاه‌های تولید پوشاک تریکو در شهرک می‌رویم و با فاطمه محمودآبادی که پشت یکی از چرخ‌های خیاطی گرم کار است، هم‌صحبت می‌شویم.
او از اهالی شهرک باهنر و دارای عنوان کارآفرین نمونه در حوزه پوشاک است که در حال حاضر توانسته است برای دختران و زنان کارآفرینی کند. 
این کارآفرین می‌گوید: برخی حاضرند برای دریافت کمک و سبد معیشتی پیش دیگران سر کج کنند اما تن به کار ندهند!

املاک قولنامه‌ای و ارزان؛ این محله را بهشت مهاجران کرده است
امیرحسین مشتاقی‌فر یک فعال فرهنگی و اجتماعی در این محله است و یکی از علل حضور پررنگ اتباع در این محله را ارزانی زمین‌ها و نداشتن سند معتبر عنوان می‌کند و می‌گوید: خرید و فروش قولنامه‌ای، اسکان این افراد را تسهیل و تسریع کرده است.
 او از ضربات فرهنگی حضور چلوها اظهار نگرانی می‌کند و می‌گوید: برآوردهای ما نشان می‌دهد بین 250 تا 300 هزار نفر تبعه غیرمجاز در شهرک رجایی و باهنر ساکن هستند که اگر بخواهیم مختص شهرک باهنر صحبت کنیم این جمعیت افزون بر 50 تا 60 هزار نفر است.
این فعال اجتماعی معتقد است مسئولان نسبت به مهاجرت افسارگسیخته اتباع در این منطقه آن طور که باید و شاید اقدامی نداشته‌اند.
یکی از بانوان محله برای ما از روزگاری می‌گوید که معابر این محله خاکی بود و فقط افراد بومی ساکن بودند و بدون مشکلات امروز در کنار هم روزگار می‌گذراندند تا زمانی که اتباع غیرمجاز پایشان به این منطقه باز شد و ورق برگشت؛ حالا باوجود آبادانی که در ظاهر محله اتفاق افتاده اما آسایش و امنیت از اینجا کوچ کرده است.
او خاطرنشان می‌کند: الان در این محل اکثر افراد کولر ندارند چون امنیت نیست و سارقان و معتادان موتور کولرها را باز می‌کنند و با خود می‌برند. از دست نزاع‌های مسلحانه، فروش موادمخدر و سرقت به تنگ آمده‌ایم. فرزندانمان که درس خواندند از این محله رفتند چون نمی‌توانند این وضعیت را تحمل کنند.

محله‌ای مفتخر به تقدیم 35 شهید در دفاع مقدس
دین‌محمد حقدادی هم یکی از اعضای شورای اجتماعی محله باهنر است که نیمه پر لیوان را در این محله برایمان روایت می‌کند: در دوره دفاع مقدس این محله 35 شهید تقدیم انقلاب کرده است. تا سال 91 اینجا نه شهر بود و نه روستا و در یک برزخ قرار داشت و بعد در محدوده شهری وارد شد.
او ادامه می‌دهد: 30 سال بلاتکلیفی و مشکلاتی که به وجود آمد طی این مدت کوتاه 10 ساله قابل حل نیست اگرچه طی سال‌های اخیر خدمات‌رسانی به مناطق حاشیه‌ای شهر رشد خوبی داشته است.

استعدادهای ورزشی کارگری می‌کنند 
سیدهاشم اکبرزاده یکی از ساکنان شهرک باهنر است که تاریخچه سکونتش در این محله آبا و اجدادی است. او از استعدادهای ناب این محله در ورزش و به ویژه فوتبال می‌گوید. 
مربی تیم فوتبال شهدای باهنر از نبود استعدادیابی و حمایت در محله گلایه دارد و می‌گوید: امکانات ورزشی این محله 10درصد چیزی که باید باشد نیست. ما از سال 90 در حد بضاعت محله یک تیم نونهالان و نوجوانان تشکیل دادیم که از 92 تا 97 عنوان قهرمانی المپیادهای شهرداری را دارند.
اکبرزاده بزرگ‌ترین مشکل نوجوانان این منطقه را کمبود امکانات ورزشی و تفریحی می‌داند و می‌گوید: افراد بااستعدادی در زمینه ورزشی داشتیم که به خاطر نبود امکانات و حمایت‌های کافی ورزش را رها کرده‌اند و اکنون یک کارگر ساده ساختمانی هستند.
گردش در این محله ما را به انتهای حر 98 می‌رساند جایی که دو مدرسه از سال 96 نیمه‌تمام رها شده و حالا به جای اینکه کلاس درس دانش‌آموزان باشد پاتوق معتادان تزریقی و اراذل و اوباشی است که امنیت و آسایش را از مردم محله گرفته‌اند. مدرسه‌ای که توسط سازمان بازآفرینی مسکن و شهرسازی ساخته شده و در نیمه راه به‌خاطر کمبود اعتبارات رها شده است.

خبرنگار:  معصومه مؤمنیان