رژیم صهیونیستی برای حمله به رفح مصمم شده و آن را حتمی می‌داند و ظاهراً آمریکا را نیز همراه کرده است. البته در اینجا این پرسش مهم نیز مطرح می‌شود که در حمله به مناطق دیگر نوار غزه چه چیزی عاید اسرائیل شد؟ آیا اسرا آزاد شدند؟ آیا توان نظامی حماس از بین رفت؟ آیا رهبران حماس نابود شدند؟ 
پاسخ همه پرسش‌ها خیر است. حتی دیروز شهرهای عسقلان و سدیروت هدف راکت‌های حماس قرار گرفتند تا همگان متوجه شوند ادعای نتانیاهو تا چه میزان با واقعیت مغایرت دارد. از سوی دیگر، اسرائیل درگیر نبرد با حزب‌الله در شمال است و مقاومت لبنان کیفیت حملات خود را به نحو محسوسی ارتقا داده و شهرهای عمقی‌تر را مورد اصابت قرار می‌دهد.
حال پرسش مهم اینجاست این جنگ تا کی ادامه دارد؟
با توجه به شرایط درونی رژیم صهیونیستی، نتانیاهو به استمرار بحران نیاز دارد و حتی پس از حمله به رفح نیز دور از ذهن به نظر می‌رسد که دست از تنش بکشد. اما در این میان، امکان وقوع اتفاقاتی وجود دارد که معادلات را عوض ‌کند؛ تنش با حزب‌الله هر لحظه می‌تواند به یک جنگ تمام‌عیار منتهی شود و یا فشارهای آمریکا پس از پایان عملیات در رفح شاید نتانیاهو را کنترل کند.
در این میان، جبهه درونی اسرائیل بیشترین فشار را متحمل می‌شود و بخش قابل توجهی از صهیونیست‌ها خواهان پایان جنگ هستند. نتانیاهو ممکن است پس از جنگ در رفح دست به قمار خطرناکی بزند و به بهانه تأمین امنیت شمال و ضرورت عقب راندن حزب‌الله از مرز، جنگی گسترده را با لبنان آغاز کند.
اما هر چه هست و شاید بشود، این نکته را نمی‌توان از نظر دور داشت که اسرائیل در یک بن‌بست راهبردی است، زیرا حتی حمله به رفح نمی‌تواند خواسته‌های این رژیم را برآورده کند و نتانیاهو نیز تمایل به پایان جنگ ندارد تا به یک دستاورد برسد.
نباید از یاد برد جبهه درونی اسرائیل تحمل جنگ فرسایشی را ندارد و ارتش آن نیز اوضاعش مطلوب نیست؛ حمله ایران ضربه شدیدی علیه اعتماد به نفس صهیونیست‌ها بود و برعکس، انگیزه و جسارت محور مقاومت را بالا برد.
در پایان خاطرنشان می‌شود حمایت نکردن آمریکا، بروز اتفاقی در داخل سرزمین‌های اشغالی یا گسترده شدن جنگ با لبنان می‌تواند روند تحولات را به کلی تغییر دهد. نتانیاهو به استمرار جنگ نیاز دارد اما اسرائیل تحمل تا ابد جنگیدن را ندارد. اینکه اسرائیل کجا متوقف می‌شود سؤال بزرگی است.