موعظه
سعادت و شقاوت اجتماع وابسته به اعمال افرادش است
آیت‌الله مظاهری
قرآن کریم در آیات فراوانی تأکید می‌کند اعمال خوب انسان، مبارک است و اعمال بد او نحوست دارد. به عبارت دیگر، رفتار و گفتار پسندیده یا ناپسند آدمی، در سرنوشت او تأثیرگذار است. این تأثیر در تعالیم دینی، «تجسم عمل» و در عرف مردم، «مکافات عمل» نامیده می‌شود. قرآن کریم می‌فرماید: «و لو ان اهل القری امنوا و اتقوا لفتحنا علیهم برکات من السماء و الا و لکن کذبوا باخذناهم بما کانوا یکسبون» یعنی اگر مردم جداً مؤمن و متقی باشند، صد درصد در رفاه و آسایش قرار می‌گیرند و برکات، از آسمان و زمین برای آن‌ها نازل می‌شود و یک زندگی مبارک، عاری از غم، غصه، فقر، تبعیض، ظلم و اختلاف برای آنان پدید می‌آید. در مقابل، اگر مردم ایمان و تقوا نداشته باشند، از آسمان و زمین بلا بر آن‌ها می‌بارد و زندگی نحسی توأم با دلهره، ناامنی، نگرانی و سختی خواهند داشت. براساس تصریح قرآن کریم، هر کسی -مرد یا زن- مؤمن باشد و عمل صالح و کار شایسته انجام دهد، خداوند متعال زندگی او را طیب و پاکیزه می‌گرداند و به او حیات حقیقی می‌بخشد و پاداشی بهتر و برتر از عمل او، به او اعطا می‌فرماید: «من عمل صالحا من ذکر و انثی و هو مؤمن فلنحیینه حیاه طیبه و لنجزینهم اجرهم باحسن ما کانوا یعملون» به عبارت دیگر، سعادت و شقاوت هر اجتماعی، وابسته به اعمال افراد آن است. اگر اعمال افراد بد باشد، به‌خصوص اینکه در رعایت حق‌الناس کوتاهی کنند، آن جامعه شقی و بدبخت است و اگر اعمال آن‌ها خوب باشد، به‌ویژه در احترام به حقوق یکدیگر و خدمت به خلق خدا، آن جامعه در همین دنیا روی سعادت و خوشبختی را می‌بیند. این قاعده، ربطی به مسلمانی و غیرمسلمانی اجتماع هم ندارد و اتفاقاً خداوند متعال در این زمینه از مسلمانان انتظار بیشتری دارد.
اساساً بازتاب گناه و معصیت، شومی و نحسی و بازتاب ثواب و نیکی، سعادت است. قرآن کریم می‌فرماید: یا رسول الله ملتی را مثال بزن که بسیار در رفاه و آسایش بودند و از نظر امنیت دل، زندگی آن‌ها منهای غم و غصه بود؛ اما گناه کردند و آن گناهان زندگی خوب و مبارکشان را به زندگی نحسی مبدل کرد: «و ضرب الله مثلا قریه کانت آمنه مطمئنه یاتیها رزقها رغدا من کل مکان فکفرت بانعم الله فاذاقها الله لباس الجموع و الخوف بما کانوا یصنعون» مثلاً افراد گناهکار، در اثر گناه و نافرمانی، معمولاً زندگی پریشان و ناآرامی دارند و این مصیبت را خود به وجود آورده‌اند.
اساساً بازتاب گناه و معصیت، شومی و نحسی و بازتاب ثواب و نیکی، سعادت است. قرآن کریم می‌فرماید: یا رسول الله ملتی را مثال بزن که بسیار در رفاه و آسایش بودند و از نظر امنیت دل، زندگی آن‌ها منهای غم و غصه بود؛ اما گناه کردند و آن گناهان زندگی خوب و مبارکشان را به زندگی نحسی مبدل کرد: «و ضرب الله مثلا قریه کانت آمنه مطمئنه یاتیها رزقها رغدا من کل مکان فکفرت بانعم الله فاذاقها الله لباس الجموع و الخوف بما کانوا یصنعون» مثلاً افراد گناهکار، در اثر گناه و نافرمانی، معمولاً زندگی پریشان و ناآرامی دارند و این مصیبت را خود به وجود آورده‌اند.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
