خادمان سپیدپوش آستان امام رضا(ع)

گفت‌وگو با پرستاران بیمارستان فوق‌تخصصی رضوی

خادمان سپیدپوش آستان امام رضا(ع)

آنگاه كه رنج و درد بر كالبد انسان حمله‌ور شد و سلامت وی را تهدید کرد پرستاری به وجود آمد؛‌ بنابراین می‌توان ادعا کرد از زمان پیدایش بشر،‌ این حرفه مقدس به عرصه دنیا نمایان شد.


آنـچـه در ادامـــه می‌خوانید، بخش‌هایی از سخنان شــماری از پرستاران شاغل در بیمارستان فوق‌تخصصی رضوی و بیان حس و حالشان در لباس سفید خدمت است که به مناسبت پنجم ماه جمادی‌الاول، سالروز ولادت با سعادت حضرت زینب کـبـری(س) و روز پرستار تهیه شده است.

نوزاد «یک‌روزه» تا بیمار «100 ساله»، فرقی برایمان نمی‌کند
«سیما وارسته» 34 ساله، کارشناس پرستاری، حدود 10 سال است در بیمارستان فوق‌تخصصی رضوی مشغول خدمت است. وی می‌گوید: در شغل ما فرقی بین بیماران نیست، البته از نظر نوع بیماری و شرایط حال عمومی بیماران، انجام فوریت‌های پزشکی، انجام اقدامات خاص و موردی برای بیماران و... ممکن است تفاوت‌هایی باشد اما از نظر ارائه خدمت، فکر و اندیشه و نحوه برخورد با بیماران، احترام و تکریم آنان و انجام وظایف، یک پرستار هیچ وقت بین بیمارانش فرق و تبعیضی قائل نمی‌شود.
او ادامه می‌دهد: پرستاری یعنی عشق به همنوع و پرستار کسی است  که قبول کرده با تمام توان در خدمت یک شخص دردمند باشد و اولویتش بیماران است و خود در درجه دوم. یک پرستار هرگز ناامید و خسته نمی‌شود. نگرانی او، نگرانی‌های بیمارش است. اصلاً پرستار خود را جدا از بیمار نمی‌داند. بسیاری از افراد، پرستار را  یک فرد عاشق، دلسوز، مهربان، خستگی‌ناپذیر، پرتلاش، یاور بیمار، فرشته زمینی و... می‌دانند. به نظر من همه این تعاریف درست است اما با یک واژه می‌توان همه این تعاریف خوب و قشنگ را بیان کرد و آن اینکه پرستار، پرستار است.
وی معتقد است: پرستاری در تشکیلات امام هشتم(ع) بسیار شیرین است. من به نوبه خودم احساس می‌کنم خداوند به من و امثال من این فرصت را داده بتوانیم به میهمانان امام رضا(ع) در این بیمارستان خدمت کنیم. صاحبخانه اصلی امام هشتم(ع) است و ما نوکران این آستان مقدس هستیم. البته من خودم را لایق کلمه خادم نمی‌دانم اما از اینکه در راه سلامتی و تندرستی میهمانان امام رئوف حضرت رضا(ع) تلاش می‌کنم بسیار خوشحالم، ولی سایر همکارانم دراین حرفه، واقعاً خادمان سپیدپوش حضرت ثامن‌الحجج(ع) هستند.

 پرستار یعنی «عاشق، ایثارگر و هنرمند» 
«مریم رضوی» یکی دیگر از پرستاران بیمارستان فوق‌تخصصی رضوی است. وی 38 ساله و 13 سال است سابقه خدمت در این حرفه را دارد.  او می‌گوید: یکی از مهم‌ترین خصوصیات حرفه پرستاری، تحمل، صبر و حوصله است؛ هرچند گفتن این کلمات به زبان ساده است اما در عمل و در هنگام  کار، فقط باید پرستار باشید تا بتوانید مفهوم واقعی این کلمات و جملات را درک کنید. البته هیچ پرستاری، از این موضوع گله و شکایتی ندارد، چون پرستاران با عشق و علاقه و برای خدمت به مردم این حرفه را انتخاب کرده‌اند، اما برای دانستن حقیقت این حرفه و پرداختن به اهمیت و مشکلات آن نمی‌توان به گفتار و نوشتار اکتفا کرد. به نظرمن، پرستاری را نمی‌توان توصیف کرد، چون عشق، گذشت، ایثار، فداکاری، محبت، علاقه به بیمار و... را نمی‌توان به درستی بیان کرد. پرستاری را باید زندگی کرد.  
این پرستاراظهار می‌کند: از اینکه روز ولادت حضرت زینب کبری(س) روز پرستار نامیده شده بسیار خوشحالم. احساس می‌کنم این نام‌گذاری، شرافت و قداست مضاعفی به این حرفه داده است. مضاف بر این، پرستاری کردن در بیمارستانی که منتسب به بارگاه مطهر امام رضا(ع) است، لذت و احساس خاصی دارد. راستش را بخواهید من سال1387 به خاطر امام هشتم(ع) به مشهد مقدس آمدم و در این بیمارستان مشغول کار شدم. هرچند لباس رسمی خادمان حرم مطهر امام رضا(ع) مشکی است اما همکاران من، خادمان سپیدپوش این آستان ملکوتی هستند. رنگ لباس مهم نیست، نیت و اخلاص مهم است و مهم‌تر اینکه کار کردن و خدمت به امام رضا(ع) فقط محدود به حرم مطهر نمی‌شود؛ همه جا به اسم امام رضا(ع) می‌توان خدمت کرد.

مراقب «کاردکس» عمرمان باشیم
«زهرا طبق فروش» 34 ساله، یکی دیگر از پرستاران بیمارستان رضوی است که با او گفت‌وگو می‌کنیم. او 10 سال سابقه خدمت دارد و هم‌اکنون مسئول پیگیری امور بیماران در این بیمارستان است. وی معتقد است پرستاری مختص یک دین و مذهب و یا یک کشور و  قوم و نژاد خاصی نیست. تا بیمار و بیماری در زندگی بشریت وجود دارد، پرستار و پرستاری هم هست. البته که در مورد قداست و ارزش پرستاری و پرستار در دین مقدس اسلام و آموزه‌های حضرات معصومین(ع) بیش از ادیان و مذاهب دیگر تأکید شده است.
این پرستار بیمارستان رضوی ادامه می‌دهد: قداست، شرافت و ارزش کار پرستاری در مجموعه‌ای که متعلق به امام رئوف حضرت رضا(ع) است چند برابر می‌شود. کار کردن در بیمارستان، درمانگاه یا دارالشفائی که به بارگاه امام هشتم(ع) منتسب است، انرژی مضاعفی به انسان می‌دهد، البته مسئولیت‌آور هم است. یک پرستار در بیمارستان یا دارالشفای متعلق به حضرت  ثامن‌الحجج(ع) احساس می‌کند پیش از هر رئیس، مدیر و مسئول دیگری، امام هشتم(ع) ناظر اعمال و رفتار او است. هرچند امام رضا(ع) برهمه دنیا و عالم، احاطه و سیطره دارند اما آستان قدس و مجموعه‌ای که متعلق به امام هشتم(ع) است، حسابش با جاهای دیگر فرق می‌کند. اینجا دارالشفائی است که یاد و نام امام هشتم(ع) آرامش و اطمینان به دل و جسم و جان بیماران می‌دهد. بیماران در این بیمارستان احساس می‌کنند میهمان امام رضا(ع) هستند. 
وی در پایان به ما می‌گوید: همین جا دوست دارم مطلبی درمورد «کاردکس» که توی دلم هست را بیان کنم. کاردکس به کاربرگی گفته می‌شود که برنامه مراقبت‌های پرستاری روزانه بیمار بستری شده در بخش بیمارستان در آن ثبت می‌شود. این کاربرگ، یک برگه منفرد و اختصاصی برای هر بیمار است که پرستاران بخش با مراجعه به آن، اطلاعات لازم در خصوص اجرای برنامه مراقبتی و دارویی بیمار را به طور خلاصه و درکوتاه‌ترین زمان ممکن دریافت می‌کنند.
من همیشه به این موضوع فکر می‌کنم که باید مراقب کاردکس عمر و زندگی‌مان هم باشیم. زندگی انسان‌ها هم مانند کاربرگ کاردکس است که برای هر کسی، مختص او نوشته می‌شود. انسانی که بیماری روحی و روانی و اعتقادی و رفتاری دارد و  مهم‌ترین بیماری‌اش، ارتکاب گناه و گرفتار شدن به وسوسه‌های شیطان و نفس اماره است، در کاردکس عمرش فقط و فقط باید به دستورات خداوند و راهنمایی‌های حضرات معصومین(ع) گوش دهد. تنها راه نجات و سلامتی‌اش، همین موضوع است. تخلف از این کاردکس، حتماً خسران و زیان در دنیا و آخرت را به دنبال دارد. 

خبرنگار: محمدحسین مروج کاشانی

برچسب ها :
ارسال دیدگاه