گاهی اوقات آن چیزی که ما در تربیت می‌خواهیم نمی‌شود ... چرا نمی‌شود؟ امروز متأسفانه دارد به تربیت، آب بسته می‌شود و برای همین تربیت کم کیفیت می‌شود. اول ما باید این شریان‌هایی که به تربیت نسل ما دارد آب می‌بندد را مشخص کنیم. یکی از عواملی که امروز دارد به شدت به فرزندان ما و تربیت آن‌ها آب می‌بندد رسانه‌هاست و یک قاعده‌ای را بگویم که هر میزان استفاده فرزندان ما از رسانه‌ها بیشتر شود کیفیت تربیتی آن‌ها پایین می‌آید؛ چون جنس رسانه‌ها جنسی نیست که بتواند به فرزندان ما آن رشدی را که ما می‌خواهیم بدهد؛ یعنی خوشبینانه‌ترین حالت این است که یک سرگرمی است و حالا اگر سرگرمی مضر نباشد.... ما نمی‌گوییم که رسانه باید جمع شود رسانه باید مدیریت شود و یک استفاده مفید و هوشمندانه‌ای از آن بشود. گاهی اوقات که خانواده‌ها صحبت می‌کنند می‌گویند بچه ما صبحانه و ناهار و شام خود را پای تلویزیون دارد می‌خورد، یعنی همین جوری متصل به آن است... فرصت تربیت من المهد الی اللحد نیست. فرصت تربیت فرزندان محدود است، ما هر چه از سن تولد دور می‌شویم تربیت سخت‌تر می‌شود؛ یعنی این نیست که یک بچه‌ای که 30 ساله شد حالا تازه بخواهیم او را تربیت کنیم... ما هفت، هشت سال اول باید جدی پای کار تربیت باشیم. به هیچ کسی هم نسپاریم. البته خود ما هم باید برخی از دانش‌ها و مهارت‌ها را بدانیم .... اینکه من مادر خود را مأمور به سیر کردن شکم بچه خود و پوشش او بدانم این نمی‌شود.... وقتی شکم بچه پر می‌شود تازه کار مادر شروع می‌شود. نه اینکه بگویم که حالا برو پای تلویزیون بنشین یا گوشی تلفن را بردار و سر تو گرم باشد و من یک استراحتی کنم... یک بچه 6 ساعت دارد از رسانه استفاده می‌کند. بچه‌ها زیر هفت سالگی روزانه 12 ساعت بیدار هستند؛ یعنی نصف زمان عمر خود را در طلایی‌ترین دوران تربیتی پای رسانه دارند می‌گذرانند. چه اتفاقی می‌افتد؟ یعنی دارد به تربیت بچه‌های ما کمک می‌کند یا نه دارد آسیب به آن‌ها وارد می‌کند و دارد شکل تربیتی این‌ها را آن جوری که آن‌ها می‌خواهند شکل می‌دهد؟ تازه این فضای رسانه ای است که ما معتقد هستیم رسانه ما جزو پاک‌ترین رسانه‌های دنیاست. حالا اگر پای فضای مجازی برود و پای ماهواره برود که چه اتفاقاتی رخ می‌دهد ... گاهی خود ما هم به حداقل ها قانع می‌شویم... در تربیت ما نباید به حداقل اکتفا کنیم یعنی اگر ما می‌خواهیم تربیت با کیفیت را ارائه بدهیم باید قله را نگاه کنیم و حرکت کنیم. حالا شاید نتوانیم آن را فتح کنیم، ولی با حرکت به سمت یک تربیت با کیفیت و بنیان‌دار کیفیت تربیت را بالا ببریم.