چهارمین آیه مهدوی قرآن، آیه صد و سی و سوم از سوره مبارکه بقره درباره مبانی فکری و اعتقادی فرزندان حضرت یعقوب(ع) است: «أَمْ كُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قالَ لِبَنيهِ ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدي قالُوا نَعْبُدُ إِلهَكَ وَ إِلهَ آبائِكَ إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ إِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ». 
این آیه در مقام رد ادعای یهودیان نازل شده که به وجود اقدس پیامبر اکرم(ص)‌ می‌گفتند: حضرت یعقوب در لحظات آخر عمرش فرزندان خود را بر التزام به آیین یهودیت به مثابه دین تحریف شده و مملو از خرافاتی که یهودیان روزگار پیامبر اسلام بر آن معتقد بودند وصیت و سفارش کرد. (اسباب نزول القرآن، ج1، ص44)
خدای سبحان در این آیه، نخست با طرح یک استفهام انکاری خطاب به مدعیان مورد اشاره می‌فرماید: آيا هنگامی كه مرگ يعقوب فرا رسيد، شما حاضر بوديد؟! «امْ كُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ». آنگاه در ادامه ضمن طرح پرسش و پاسخ صورت گرفته بین حضرت یعقوب و فرزندان وی، سفارش و وصیت حقیقی آن جناب به اولادش را ذکر می‌کند. 
یعقوب(ع) از فرزندان خود پرسید: پس از من چه چيز را می‏پرستيد؟ «إِذْ قالَ لِبَنيهِ ما تَعْبُدُونَ مِنْ بَعْدي؟» آن‌ها پاسخ دادند: خدای تو و خدای پدرانت، ابراهيم و اسماعيل و اسحاق، خداوند يكتا را و ما در برابر او تسليم هستيم، «قالُوا نَعْبُدُ إِلهَكَ وَ إِلهَ آبائِكَ إِبْراهيمَ وَ إِسْماعيلَ وَ إِسْحاقَ إِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ». 
برای تبیین نقطه ارتباط این آیه با وجود اقدس امام زمان(عج) که در روایتی از حضرت باقر(ع) نقل شده اين آيه در حق امام زمان(عج) جاری است. (تفسیر عیاشی، ج1، ص61) لازم است در مضمون آیات قبلی که مرتبط با آیه مورد بحث است تأمل شود. 
خدای متعال در آیه131 به اجابت فرمان خود توسط حضرت ابراهیم(ع) اشاره کرده که به ابراهیم گفت: در برابر فرمان من تسليم باش، او گفت: در برابر پروردگار جهانيان تسليم شدم، «إِذْ قالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعالَمِينَ». سپس در آیه132 به سفارش حضرت ابراهیم و حضرت یعقوب به فرزندان خود مبنی بر تسلیم بودن در برابر آیین توحیدی که خدا آن را برگزیده اشاره شده است: «وَ وَصىَ‏ بهِا إِبْرَاهِیمُ بَنِيهِ وَ يَعْقُوبُ يَابَنی إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَی‏ لَكُمُ الدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنتُم مُّسْلِمُونَ».
بنابراین می‌توان گفت دین و آیینی که در دوران ظهور حضرت حجت(عج) توسط آن حضرت در جهان ترویج می‌شود ضرورت تسلیم محض در برابر ذات اقدس‌الله است که وجه جامع و چکیده تعالیم تمام پیامبران گذشته از ابراهیم تا 
پیغمبر خاتم است. 
به بیان دیگر قیام جهانی وجود اقدس امام زمان(عج) به عنوان تابلو تمام‌نمای پیامبران الهی از آدم تا خاتم در راستای پیاده‌سازی آموزه‌های تمام ادیان الهی صورت می‌گیرد.