فاش کردن راز دیگران
آیت‌الله فاطمی‌نیا
اگر ما از کسی چیزی می دانیم چه می شود بپوشانیم؟
یک وقت‌هایی ، بعضی‌ها دوست دارند اسرار مردم را بازگو کنند ... تا می‌آید می‌نشیند می‌گوید؛ می‌دانی چیزی می‌خواهم بگویم ... بعد هم شروع می‌کند به بازگو کردن اسرار مردم. اینجا خطری هم هست که در ادامه صحبت‌ها تذکر می‌دهم ... اصلا استثنا هم ندارد. مگر اینکه کسی توبه کند.
عزیزان ! دقت بفرمایید. یک وقتی عیب کسی را می‌گوییم که در گفتن آن عیب، مصلحتی هست. مثلاً دختری را می‌خواهند بگیرند، برای ازدواج خواستگاری کنند، با ما مشورت می‌کنند. خب شما هم این خانواده را می‌شناسی. یا مثلاً دارند در مورد پسری تحقیق می‌کنند. این‌جور مواقع یا باید مورد مشورت قرار نگیریم یا اگر قرار گرفتیم باید دانسته ها را بگوییم. اینجا عیبی ندارد. اینجا، مقدس بازی درآوردن درست نیست. اما بعضی ها اینجا، مقدس بازی در می‌آورند... می‌گویند لگد به بخت کسی نزن! این حرف‌ها نیست، آن کسی که برای خواستگاری آمده است؛ بیچاره او هم بخت دارد.
بنابراین یک وقتی برای بازگو کردن بعضی عیب‌ها مصلحتی هست یا سرنوشت کسی رقم زده می شود، بحث مستثنائی است. یا اینکه خطری برای کسی وجود دارد برخی حرف‌ها بازگو می‌شود تا این خطر به آن‌ها نرسد. این‌ها موارد عُقلایی است که استثنا می‌شود.
در این بحث خطری که انسان را تهدید می‌کند این است که انسان بدون مصلحت ،بدون اینکه مورد مشورت قرار گرفته باشد، نشسته و دارد عیب کسی را می‌گوید. این را « تعییر » می‌گویند. یعنی مصلحتی در گفتن این عیب نیست؛ فقط نشسته ایم و می‌خواهیم عیب این فرد را نقل مجلس کنیم.کسانی هم که نشسته اند و می‌شنوند این حرف‌ها هیچ ارتباطی بهشان ندارد. مواظب زبان‌هایمان باشیم. روایت داریم: من عیر مومنا بذنبه لم یمت حتی یرکبه... هرکس مومنی را به خاطر گناهی سرزنش کند ، نمیرد تا اینکه خودش هم آن گناه را مرتکب شود... بعضی ها خیلی جرئت دارند... مثلاً می‌گویند این سزای اعمالش بود... آقا ! از کجا می دانی؟ ... الان طبق روایت هرآنچه در باره مؤمنی گفتی به سرت میاد ... مگر استغفار و توبه کنی ... حتی گاهی اگر حلالیت بطلبی، فتنه به پا می شود... فرمودند در این حالت لازم نیست حلالیت بطلبی ... دین ما ، دین عقل است.
یک وقت‌هایی ، بعضی‌ها دوست دارند اسرار مردم را بازگو کنند ... تا می‌آید می‌نشیند می‌گوید؛ می‌دانی چیزی می‌خواهم بگویم ... بعد هم شروع می‌کند به بازگو کردن اسرار مردم. اینجا خطری هم هست که در ادامه صحبت‌ها تذکر می‌دهم ... اصلا استثنا هم ندارد. مگر اینکه کسی توبه کند.
عزیزان ! دقت بفرمایید. یک وقتی عیب کسی را می‌گوییم که در گفتن آن عیب، مصلحتی هست. مثلاً دختری را می‌خواهند بگیرند، برای ازدواج خواستگاری کنند، با ما مشورت می‌کنند. خب شما هم این خانواده را می‌شناسی. یا مثلاً دارند در مورد پسری تحقیق می‌کنند. این‌جور مواقع یا باید مورد مشورت قرار نگیریم یا اگر قرار گرفتیم باید دانسته ها را بگوییم. اینجا عیبی ندارد. اینجا، مقدس بازی درآوردن درست نیست. اما بعضی ها اینجا، مقدس بازی در می‌آورند... می‌گویند لگد به بخت کسی نزن! این حرف‌ها نیست، آن کسی که برای خواستگاری آمده است؛ بیچاره او هم بخت دارد.
بنابراین یک وقتی برای بازگو کردن بعضی عیب‌ها مصلحتی هست یا سرنوشت کسی رقم زده می شود، بحث مستثنائی است. یا اینکه خطری برای کسی وجود دارد برخی حرف‌ها بازگو می‌شود تا این خطر به آن‌ها نرسد. این‌ها موارد عُقلایی است که استثنا می‌شود.
در این بحث خطری که انسان را تهدید می‌کند این است که انسان بدون مصلحت ،بدون اینکه مورد مشورت قرار گرفته باشد، نشسته و دارد عیب کسی را می‌گوید. این را « تعییر » می‌گویند. یعنی مصلحتی در گفتن این عیب نیست؛ فقط نشسته ایم و می‌خواهیم عیب این فرد را نقل مجلس کنیم.کسانی هم که نشسته اند و می‌شنوند این حرف‌ها هیچ ارتباطی بهشان ندارد. مواظب زبان‌هایمان باشیم. روایت داریم: من عیر مومنا بذنبه لم یمت حتی یرکبه... هرکس مومنی را به خاطر گناهی سرزنش کند ، نمیرد تا اینکه خودش هم آن گناه را مرتکب شود... بعضی ها خیلی جرئت دارند... مثلاً می‌گویند این سزای اعمالش بود... آقا ! از کجا می دانی؟ ... الان طبق روایت هرآنچه در باره مؤمنی گفتی به سرت میاد ... مگر استغفار و توبه کنی ... حتی گاهی اگر حلالیت بطلبی، فتنه به پا می شود... فرمودند در این حالت لازم نیست حلالیت بطلبی ... دین ما ، دین عقل است.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
قصههای بابالرضا(ع)
-
سینما و روحانیت جداشدنی نیستند
-
فاش کردن راز دیگران
-
3 هزار کیلومتر پیادهروی برای زیارت ثامنالحجج(ع)
-
دنده عقب
-
ششمین نشست «اقتصاد، اشتغال و تولید در آیینه قرآن و عترت(ع) » برگزار می‌شود
-
دعایی برای عبور دادن انسان از عالم دنیا
-
واکسن و زیارت
-
بگذاریم بچهها طعم سختی را بچشند
-
طرح «شکوه مادری» اجرا می‌شود
-
میهمان خانه حضرت
